บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 1 หน้า 2
สายตาวาววับตรีประดับสะท้อนแสงจากหน้าจอ สะท้อนความกระตือรือร้นในการแปล ปากขยับพูดไปด้วย ขณะที่มือรัวนิ้วบนคีย์บอร์ด “นานมาแล้วที่เธอเคยพบเขา นานมาแล้วที่เขาก้าวเข้ามาในสวนแห่งหัวใจ พาผีเสื้อและฤดูใบไม้ผลิเบ่งบานในใจฮารุมิ”
ภาพในสวน ชายหนุ่มกำลังเดินมาเรื่อยๆ ท่ามกลางผีเสื้อบิน กลีบดอกไม้ลอยฟุ้ง ชายหนุ่มตรงมาที่ห้องจัดเลี้ยงริมสวน เสียงซามิเซ็งของงานเลี้ยงจบลง ฮารุมิร่ายรำจบเพลง โค้งให้ลูกค้า ลูกค้าปรบมือ อิซาโอะโค้งรับแล้วเคลื่อนตัวจะออกจากห้อง ชายหนุ่มเดินมาถึงห้อง ยื่นมือให้ฮารุมิ เธอยังคงสีหน้านิ่ง แต่หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ “ไปดูผีเสื้อที่ทุ่งโคลเวอร์ตรงโน้นกันไหม”
ฮารุมิมองมือชายหนุ่มตัดสินใจวางมือลงบนมือเขา
เกอิชาสาวสวยฮารุมิ เดินคู่มากับชายหนุ่มในสวน ฮารุมิรู้สึกว่าชายหนุ่มมองใบหน้าเธอตลอดเวลา แต่ฮารุมิไม่หันไปมองสบตา ฮารุมิระงับความเขินและหัวใจเต้นรัวด้วยการมองต้นไม้ดอกไม้แทน “หาใบโคลเวอร์สี่แฉกด้วยกันนะคะ” ฮารุมิมองหา แต่ยังไม่เจอ ทุ่งโคลเวอร์ก็ไม่มี ฮารุมิเริ่มผิดหวัง “ที่นี่ไม่มีต้นโคลเวอร์....”
ที่ระดับสายตาฮารุมิซึ่งกำลังก้มลงหาโคลเวอร์ สร้อยคอมีจี้ทรงใบโคลเวอร์สี่แฉก ห้อยอยู่ตรงหน้า
เสียงตรีประดับบรรยาย “ฮารุมิหัวใจหวั่นไหว...สิ่งที่ถวิลหาลอยอยู่ตรงหน้า ฮารุมิเฝ้าฝันว่าใบโคลเวอร์สี่แฉกนั้นจะนำพาความรักและความโชคดีมาให้.....”
ชายหนุ่มยื่นสร้อยส่งให้ รอให้ฮารุมิรับ ฮารุมิใจสั่น ตื่นเต้น สายตาวิบวับ
ร้านกาแฟ ตรีประดับเปิดอ่านหน้าสุดท้ายอยู่ แววตาระยิบระยับ “สร้อยคอโคลเวอร์...สร้อยแห่งความรักเหรอ....”
สีหน้าตรีประดับนึกถึงสร้อย อารมณ์มีแต่ความโรแมนติก คิดบวก มีโทรศัพท์เข้า ที่หน้าจอ มีชื่อ “พยส” ตรีประดับยิ้ม รับสาย “ว่าไงคะพยส”
ด้านนอกอาคาร เห็นป้ายชื่อบริษัทที่ปรึกษาทางการเงิน ที่กระจกห้องทำงานชั้น 32 เห็นแววประกายเพชรสะท้อนแดด ฉายความระยิบระยับออกมา ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ภายในห้องทำงานสุดหรู เขากำลังมองสร้อยทองคำขาวพร้อมจี้เพชรสุดหรูในมือ นึกถึงตรีประดับ “กำลังทำอะไรอยู่ครับตรี” พยสในชุดสูทประณีต คัพลิงค์สุดเท่กลัดที่แขนเสื้อ พยสพิงโต๊ะคุยโทรศัพท์ มองวิวข้างนอกจากห้องทำงานบนตึกสูงระฟ้ากลางกรุงเทพฯ นึกถึงตรีประดับที่อยู่ญี่ปุ่น “นึกถึงผมบ้างหรือเปล่า....”
ตรีประดับเดินอยู่ท่ามกลางสถานที่สวยงาม ถึงกับหยุดเดิน เขิน ไม่คิดว่าพยสจะพูดคำนี้ “แล้วพยสทำอะไรอยู่คะ”