บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 6 หน้า 2
“อาบุพไม่เคยพูดดีกับผมเลย ผมไม่เคยขอเงินอาให้เดือดร้อน ทำไมอาต้องแช่งตัองด่าผมด้วย ขนาดอายสยังไม่เคยว่าผมแบบนี้ ยิ่งเป็นอาตรี ผมเพิ่งอยู่กับเค้าได้ไม่เท่าไหร่ แต่เค้าดีกับผมมากกว่าญาติตัวเองซะอีก มีแต่คำพูดสร้างสรรค์”
“แกจะหาว่าฉันพูดไม่สร้างสรรค์ บ่อนทำลาย ?”
ชิงฉัตรปรบมือให้ ทำนองว่าเก่งมาก ในที่สุดบุพชาก็เข้าใจอะไรบ้าง บุพชาเดือดปุดๆ “กว่าจะเก็ท”
“ไอ้ฉัตร !!” บุพชาพุ่งเข้าจะตบหน้า
ชิงฉัตรมีทักษะนักกีฬาและนักเลง หลบได้อย่างเท่ บุพชาเสียศูนย์
อรณามาช่วยประคอง “พอแล้ว พี่บุพ พอ กลับกันเถอะ” อรณาวานชิงฉัตร “นายฉัตร ฝากบอกพี่ยสด้วยว่าอากับอาบุพมาหา มือถือก็ปิด ติดต่อไม่ได้เลย อามีธุระสำคัญ”
“ธุระสำคัญ ขอเงินอีกแล้วใช่ไหมครับ หึหึ คนเพิ่งแต่งงาน ให้เค้ามีเวลาสวีท อย่ามีเรื่องรบกวนดีกว่ามั้ง..ปล่อยเค้าฮันนีมูนไปเหอะ”
อรณากับบุพชาเสียเส้น แววว่าจะไม่ได้เงินมาลางๆ ชิงฉัตรมองสองคน ระอาใจ
วิลล่าริมทะเล เห็นแผ่นหลังของตรีประดับซึ่งลอยคออยู่ที่ขอบสระฝั่งหนึ่ง พยสค่อยว่ายช้าๆ ไปหา โอบตรีประดับจากข้างหลัง หยอกกันพอให้สระน้ำเค็มของโรงแรมคายความจืดจนหวาน
“ตกใจหมดเลย”
“โกรธรึเปล่าครับ เราวางแผนฮันนีมูนเป็นเดือน ว่าจะไปยุโรป สุดท้ายผมพามาทะเลแค่นี้เอง”
“ได้อยู่ด้วยกัน จะเป็นที่ไหนก็ฮันนีมูนค่ะ”
พยสจุ๊บทีนึง ตรีประดับเขินไป หน้าใกล้กัน ตาสบตา กำลังจะจุ๊บกันอีกที โทรศัพท์ใกล้ขอบสระ ดังขัดจังหวะสวีทของคู่รัก ตรีประดับกับพยสกำลังจะจูบกัน เลยไม่ได้จูบ ตรีประดับพะวงโทรศัพท์
“ผมบอกแล้วไง ให้ปิดโทรศัพท์ ผมยังปิดของผมเลย”
“ตรีเป็นห่วงตาฉัตรนี่คะ ปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว จะหาข้าวทานยังไง”
“นายฉัตรอายุ 17 แล้ว ปีนี้ก็ ม.6 ถ้ายังหากินเองไม่เป็น ก็ไม่รู้จะรอดเป็นผู้ใหญ่ยังไง”
“หลานก็เป็นเด็กวันยังค่ำค่ะ...นะคะ เผื่อพี่บุพ น้องณามีอะไรให้เราช่วยเหลือไงคะเสียงนี้ นายฉัตรโทรมาค่ะ คงมีอะไร ตรีรับสายนี้สายเดียว แล้วตรีจะปิดเครื่อง”
เสียงโทรศัพท์ยังดัง ตรีประดับจุ๊บแก้มพยสทีนึงอย่างเอาใจ ก่อนว่ายน้ำกลับมารับโทรศัพท์
บ้านพยส ชิงฉัตรโทรศัพท์ “ได้ยินเสียงอาตรีมีความสุข ผมก็ดีใจครับ....อ๋อ โทรมาไม่มีอะไรครับ แค่จะถามว่าอาตรีกับอายสจะกลับวันไหน พอดีผมนัดติวหนังสือกับเพื่อนครับ” ชิงฉัตรปรายตาไปทางด้านหลัง ที่ริมสระน้ำ เพื่อนชิงฉัตรโอบหญิงอยู่ เล่นกีตาร์ ดูดบุหรี่ กระป๋องเบียร์เกลื่อนพื้น “ครับอา สวีทเต็มที่เลยนะฮะ ไม่ต้องห่วงที่บ้าน ผมไม่กวนละ จะไปอ่านหนังสือครับ” ชิงฉัตรวางสาย วางโทรศัพท์ “เฮ้ย เต็มที่” ชิงฉัตรถอดเสื้อ ทิ้งตัวลงน้ำอย่างสบายใจ หญิงเข้ามาอี๊อ๊า ชิงฉัตรลากเข้ามานัวเนียล้อเล่นปล้ำกันในน้ำ