บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 14 หน้า 5
บ้านพยส พยสปิดโทรศัพท์อย่างโมโห “ไอ้เทศ แกไม่รับโทรศัพท์ฉัน แสดงว่าตรีต้องอยู่กับแกแน่ๆ ไอ้เพื่อนทรยศ”
พยสโมโห ฮึดฮัด ทำอะไรไม่ได้ เลยเดินไปหยิบเหล้ามากินต่อ
ร้านกาแฟ อรณามองพัดชาอย่างแปลกใจ หลังจากพัดชาปรึกษาเรื่องจะย้ายที่อยู่
“อะไรกัน ไหนเธอบอกว่าอยู่ที่บ้านเจ้านายก็สบายดี แล้วจะหาที่อยู่ใหม่ทำไม”
“มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ”
“ตายแล้ว นี่” อรณานึกๆ แล้วชี้หน้า “อย่าบอกนะว่าเธอกินกับหนุ่มน้อยหลานชายนายจ้างคนนั้น”
พัดชาไม่อยากพูดเรื่องกินเด็ก เพราะเสียฟอร์มจึงแก้ตัว “เปล่า..”
“งั้นเธอก็แอบกินผู้ใหญ่น่ะสิ อ๋อ ฉันรู้ล่ะ ที่จะออกมาอยู่ข้างนอก ก็เพราะจะลากมากินนอกบ้านใช่ไหม”
“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกน่า นี่ ฉันถามเธอหน่อยสิ ถ้าเราเกิดมีอะไรกับสามีคนอื่นแล้วเมียเขาเกิดจับได้ เราควรทำยังไง”
“ที่ถามแบบนี้ อย่าบอกนะว่า..เธอกินผัวเจ้าของบ้านแล้ว” พัดชาพยักหน้า อรณาตาโต “ตายละ ฉันไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าเธอจะข้ามขั้นขนาดนี้ นี่ถูกจับได้เลยต้องถูกไล่ออกมาข้างนอกแบบนี้ใช่มั้ย”
“ก็ไม่เชิงไล่หรอก แค่ให้ออกไปไกลๆสักพักก่อน”
“เฮ้ย ก็เธอเนี่ยน๊า ให้กินเด็ก แต่กลับไปกินผัวเขาซะ แล้วจะเอายังไงต่อเนี่ย”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันออกมาไม่นานหรอก เมื่อถึงเวลาของฉัน ฉันจะได้กลับไปแน่นอน ฉันแค่รอเวลา เวลาที่จะกลับไปก็เท่านั้น” พัดชายิ้มลึกลับ มีแผน
“อ่อ ถอยก่อน เพื่อตั้งหลัก”
“เอาเป็นว่าเธอช่วยหาอพาร์ทเมนท์ให้ฉันหน่อยแล้วกันนะ เอาที่เดียวกับเธอก็ได้ เพราะฉันคงอยู่ไม่นานหรอก”
อรณามองค้อน พัดชาสายตามุ่งมั่น
กองถ่าย รถสวิทช์กองถ่ายจอดอยู่มุมหนึ่ง สิงคารค่อยๆ โผล่ขึ้นมา จากหลังเก้าอี้ โดยมีหัวชินานางรวมอยู่ใกล้ๆ
แก้มของสิงคารเปรอะไปด้วยลิปสติก ชินานางยังเหมือนติดใจอยู่ มือไม้เกะกะก่ายสิงคารไม่เลิก
สิงคารผละออก “พอหรือยังล่ะคุณ”
“ยังไม่พอ”
“แต่ผมจะไปทำงานแล้ว” สิงคารจะไป
ชินานางเอามือโอบคอไว้ “นี่ คุณสิงคาร ฉันอุตส่าห์ล็อบบี้เสี่ยให้ยอม ตกลงเป็นนายทุนทำละครให้คุณนะ ใจคอจะไม่ตอบแทนฉันบ้างเลยเหรอ”
สิงคารเซ็ง “ไอ้ที่ผมทำอยู่เนี่ยไม่เรียกว่าตอบแทนหรือไง”
“มันยังไม่พอนี่คะ” ชินานางมองสิงคารอย่างปรารถนาแล้วจะเข้าไปนัวเนียต่อ
แต่ผู้ช่วยเปิดประตูรถผ่างเข้ามา“คุณชินานางครับ”