บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 7 หน้า 2
“สารพัดประโยชน์”
ทรายดีดนิ้ว “exactly สี...เอาสีขาวปนสีเขียวนิดๆส่วนฟอร์นิเจอร์.. สีขาวเป็นใหญ่”
“ผมเขียนห้องนี้เป็นห้องสุดท้าย แบบเสร็จทรายดูได้...พรุ่งนี้แล้วกัน”
“พรุ่งนี้ทรายไปดูที่ออฟฟิศ พัชให้บุรีดูก่อนนะ”
“เอ๊ะ ทำไม”
ทรายพูดเหมือนไม่สนใจเท่าไหร่ “อยากรู้ว่าบุรีจะเห็นดีมั้ย ทรายอยากดู comment ของเค้าด้วย เค้าเก่งเหมือนพัชมั้ย”
ทรายเดินออกจากบ้าน มีพัชระเดินตามมาด้วยความหงุดหงิดอดที่จะถามทรายไม่ได้ “ตกลงคุณจะให้พี่บุรีดูแลบ้านแทนผมเหรอ?”
“ใช่! คุณจะได้มีเวลาไปทำหน้าที่เด็กดีของพ่อแม่”
พัชระยิ่งหงุดหงิด “เลิกเรียกผมเป็นเด็กสักที! ผมอายุเท่าคุณ”
ทรายพูดขำๆ “ขอโทษที ฉันชอบรู้สึกว่าคุณมันเด็ก..บางทีเพราะฉันโตในประเทศเสรี แต่ละคนมีความคิดของตัวเองที่จะทำหรือไม่ทำอะไรก็ได้ ไม่ใช่ทำตามที่พ่อแม่สั่ง” ทรายพูดจบทำท่าจะเดินไป
พัชระรีบพูด “แล้วต้องทำยังไงถึงจะเรียกว่าไม่เด็ก แบบพี่ฌานงั้นสิ ?”
ทรายหันมามองพัชระด้วยรอยยิ้มเยาะ “คุณเทียบกับฌานไม่ได้หรอก ..พัชระ!” ทรายพูดจบเดินออกไปทันที
พัชระได้แต่ยืนหน้าซีด คำพูดดูถูกของทรายเหมือนพัชระโดนตบหน้าฉาดใหญ่
ทรายยิ้มสะใจมั่นใจว่าพัชระไม่รอดไปไหนแน่ หญิงสาวมองไปทางบ้านใหญ่ มั่นใจว่าเสาวนีย์ไม่มีทางชนะตัวเองได้
ศกกำลังจะเดินออกไปข้างนอก
เสาวนีย์เรียกไว้ “คุณจะไปไหน”
“ผมจะไปหาลูก… “
“ฉันถามคุณได้มั้ยคะว่าคุณมีเรื่องอะไรพูดกับเขา”
ศกคิดนิดหนึ่ง “อย่าเพิ่งรู้ได้มั้ยคุณเสาว์ แต่ผมสัญญาจะบอกคุณแน่”
“ทำไมล่ะ พอลูกสาวคุณคนนี้เข้ามารู้สึกว่าคุณอยากจะทำอะไรที่บอกฉันไม่ได้ขึ้นมา”
“คุณเสาว์ ขอทีอย่าพูดอะไรทำนองนี้ ผมไม่อยากฟัง นั่นลูกสาวผมนะ ลูกสาวที่คุณก็รู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาได้จากผมเหมือนลูกสาวคุณ”
ทรายหยุดยืนฟังอยู่หน้าห้อง