บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 15 หน้า 2
“ไม่เป็นอะไรได้ยังไง เสียงแทบจะไม่มีอยู่แล้ว “
ฌานมองลูกศรอย่างรู้สึกผิด “ไปหาหมอไหมศร?”
“ไม่เป็นไรค่ะ ..ศรไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เดี๋ยวคุณแม่จะรู้ว่าศรหนีมาหัดว่ายน้ำ ..ศรขอกลับไปนอนพักบ้านก็พอค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านแล้วกันนะ”
ลูกศรพยายามจะลุก แต่ยังมึนๆ
“มา! ..พี่อุ้ม”
ลูกศรจะปฏิเสธ แต่ไม่ทัน ฌานเข้าไปประคองอุ้มร่างของลูกศร แล้วเดินไป ติ่งรีบเปิดประตูห้อง ให้ฌาน ทรายมองฌานที่ดูห่วงและรู้สึกผิดกับลูกศรด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
ฌานอุ้มร่างลูกศรมาจากท่าเรือมาที่หน้าบ้านริมน้ำ แล้วขึ้นบันไดเพื่อพาลูกศรไปพักในห้อง ทรายเดินตามฌานด้วยท่าทางรีบร้อน
ป้าอุทิศเดินมาจากครัวหลังบ้านมาเห็นฌานอุ้มลูกศรแล้วตกใจ “เกิดอะไรขึ้นคะคุณทราย ?”
“ลูกศรจมน้ำน่ะค่ะ”
ป้าอุทิศเอามือทาบอกตกใจ “อะไรนะคะ!”
ลูกศรนอนอยู่ที่โซฟา ฌานนั่งมองลูกศรอยู่ที่เก้าอี้ตัวถัดมาด้วยความรู้สึกผิด ป้าอุทิศเอาปรอทมาวัดไข้ลูกศร ทรายยืนมองทุกคนอยู่ที่มุมนึงของห้อง
ป้าอุทิศเอาปรอทใส่ปากลูกศร “โถ ..คุณลูกศรนะคุณลูกศร ..ก็รู้อยู่แล้วว่าตัวเองไม่ได้แข็งแรงเหมือนคนอื่นเขา คุณเสาว์ถึงไม่อยากให้ลงน้ำ ก็ยังจะแอบไปอีก”
ฌานฟังป้าอุทิศว่าลูกศรอ่อนแอ แล้วยิ่งรู้สึกผิดที่ตัวเองทิ้งลูกศร ทรายมองฌานด้วยสายตายิ้มๆ
ป้าอุทิศบ่น “ถ้าคุณเสาว์รู้คงบ้านแตก”
ทรายรีบพูด “ก็อย่าให้รู้สิ”
ฌานกับป้าอุทิศมองทรายว่าหมายความว่ายังไง
ทรายคุยกับศกและเสาวนีย์ โดยทรายปั้นหน้าอ้อนศก “พอดีทรายกับน้องไปซื้อหนังมาใหม่เยอะแยะ ทรายเลยขออนุญาตให้น้องค้างกับทรายได้ไหมคะ“
เสาวนีย์เผลอรีบพูด“..ไม่ … “ เสาวนีย์จะบอกว่า “ไม่ได้” แต่ยั้งปากตัวเองไว้ แล้วเหลือบมองศก เสาวนีย์พยายามเล่นละคร พูดใจเย็นลง “ไม่รบกวนทรายเหรอ ?”
“ไม่เลยค่ะ ..ดีเสียอีกค่ะ ให้ศรหัดนอนที่บ้านนั้น เผื่ออีกหน่อย ..ศรต้องไปอยู่บ้านเล็ก!”