บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 10 หน้า 5
“เดี๋ยวเราไปดูเสื้อผ้ากันต่อนะ พี่อยากซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ศร”
“ศรมีเสื้อผ้าเยอะแยะแล้วค่ะพี่ทราย”
“ถ้าหมายถึงชุดหวานๆ อย่างนี้ พี่ไม่เรียกว่าเสื้อผ้าจ้ะ พี่เรียกว่าสิ่งห่อกาย”
ลูกศรหน้าจ๋อย “แย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”
“มันไม่แย่หรอกจ้ะ ..แต่มันไม่มีรสนิยม”
“พี่พัชก็เคยพูดแบบนั้น”
ทรายได้ยินแล้วแอบยิ้ม
ทรายเดินนำลูกศรเข้าร้านแบรนด์เนม
ลูกศรเดินตามทรายหน้าจ๋อยๆ “ก็ศรแต่งตัวไม่เป็นนี่ค่ะ ส่วนใหญ่ก็เป็นชุดที่คุณแม่เลือกให้”
“พี่ถามจริงๆ ..ว่าศรชอบชุดที่แม่เลือกให้ไหม ?”
ลูกศรอึกอักแล้วส่ายหน้าก่อนที่จะตอบ “ก็ไม่ชอบเท่าไรค่ะ”
ไแล้วศรเคยบอกแม่ไหมว่าศรไม่ชอบ”
“ไม่เคยค่ะ”
“นี่ไง! เพราะศรไม่กล้าพูดในสิ่งที่คิด ศรถึงต้องทนในสิ่งที่ไม่ชอบ”
“ศรกลัวคุณแม่เสียใจ ถ้าศรบอกว่าไม่ชอบ”
“แต่ถ้าศรไม่บอก วันนึงแม่รู้ก็ต้องเสียใจอยู่ดี สู้เราบอกในสิ่งที่เราคิดให้แม่รู้ ต่อไปแม่ก็เข้าใจเรา เราก็ได้ทำในสิ่งที่ชอบ ไม่ดีกว่าเหรอ?”
“พี่ทรายพูดถูก”
“ถ้าคิดว่าพี่พูดถูก ก็ ..Go on! ต่อไปคิดอะไร บอกแม่ไปเลยนะ..สาวน้อย”
“ค่ะพี่ทราย”
ทรายหันหน้าจะเดินไปพร้อมแอบยิ้มสะใจที่เริ่มล้างสมองลูกศรได้ทีละน้อย ทรายจะเดินไปแล้วนึกขึ้นได้ “เราชวนพัชระไปช้อปปิ้งด้วยกันดีไหมศร?”
“พี่พัชคงมาไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อเช้าศรโทรไป พี่พัชบอกติดงานสำคัญ”
ในออฟฟิศบุรีทุกคนปรบมือดีใจกับความสำเร็จที่ทำโครงการให้ฌานเสร็จ ส่วนพัชระตบมือแต่สีหน้านิ่ง
จ้อยประกาศ “ในที่สุดก็เสร็จเรียบร้อยแล้วววววววววววว !!!!!”
“อย่างนี้ต้องฉลอง!!”
ติ่งดีดหูป๊อก “ฉลองบ้าอะไร พี่ฌานต้องรีบแบกงานไปพรีเซนต์วันนี้”
กี้ยกมือไหว้ “กี้ขออาราธนาคุณพระคุณเจ้าทั่วสากลโลก ช่วยคุ้มครองและบันดาลให้คุณฌานชนะศึกครั้งนี้นะคะ เพราะนั่นหมายถึงโบนัสของพวกเราปลายปี”