บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 11
ที่ห้องนั่งเล่น ชั้นสอง บ้านพัชราภรณ์ เจ้าคุณประสิทธิ์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ เจ้าแห้วเดินถือถาดใส่จดหมายเข้ามา เจ้าคุณเงยหน้ามอง
เจ้าแห้วชะงัก “อุ๊ย รับประทานลืมขอรับ”
เจ้าแห้ว รีบโดดออกไปหน้าห้อง เคาะประตู
“เข้ามาซี ไอ้เปรต” เจ้าคุณประสิทธิ์อนุญาต เจ้าแห้วจึงเข้ามา “ข้าบอกเอ็งกี่ครั้งแล้วว่า การพรวดพราดเข้าไปก่อนเคาะประตูน่ะ เสียมารยาทมาก เจ้าของห้องเค้าอาจจะนั่งตากลมเย็นๆ ไม่นุ่งผ้าผ่อนก็ได้”
แห้วสะดุ้ง “แต่ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลโรคจิตนี่ขอรับ”
เจ้าคุณแว้ด “ไม่ต้องพูดมาก เอาจดหมายมาให้ข้า แล้วไสหัวออกไปเร็วๆ”
เจ้าแห้วส่งจดหมายให้ แล้วยกมือไหว้ปะหลกๆ “ง่า...ใต้เท้าครับ”
“อะไรอีกล่ะ ไอ้เวร”
“รับประทาน ง่า กระผมไม่มีรับประทานแล้วครับ”
“นี่จะมาขอเบิกเงินล่วงหน้าอีกละซี”
“มิได้เลยขอรับ”
“อ้าว แล้วงั้นจะเอาอะไรละ”
“รับประทานขอเบิกเงินล่วงหน้าขอรับ”
เจ้าคุณประสิทธิ์ลุกขึ้น ปราดเข้ามาเตะเจ้าแห้วดังป้าบ “หนอย ไอ้นี่ สำบัดสำนวนนัก”
“รับประทาน ขอเบิกเพียงแปดสลึงเท่านั้นละขอรับ”
เจ้าคุณระอา “เต็มทีจริงๆ มึงนี่เบิกเงินล่วงหน้าทุกเดือน เอาไปใช้ทำอะไร เจ้าพล เจ้ากร เค้าก็ทิปให้แกทุกวัน กิมหงวนก็ให้ แต่ก็ยังเที่ยวไปขอเงินเค้าอีก หน้าด้านระยำเชียว”
เจ้าคุณเปิดลิ้นชักหยิบธนบัตรใบละบาทออกมาให้สองใบ “เอ้า เอาไปสองบาท”
เจ้าแห้วเข้ามานวดแข้งขา “ขอบพระคุณขอรับ”
เจ้าคุณดีดลูกแปให้หนึ่งที “ไม่ต้องมาประจบ ข้าจะอ่านจดหมาย”
เจ้าคุณหยิบจดหมายขึ้นมาดู เห็นจ่าหน้าซองตัวเบ้อเร่อว่า นำไปส่ง ท่านพระยาประสิตนิติสาด บ้านถนนพระยาไทย จังหวัดบางกอก จาก นายเชย พัดชราพอน จังหวัดนะคอนซาหวัน
ชมย้อนหลัง พล นิกร กิมหงวน เดอะมิวสิคัล ได้ที่นี่