บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 11 หน้า 2
ที่เฉลียงหลังบ้าน คุณหญิงวาดกำลังดูสาวใช้ขัดระเบียงอยู่
เจ้าคุณถือจดหมายเดินเข้ามา“คุณหญิงจ๋า คุณหญิง”
“มีอะไรหรือคะท่าน เสียงเอ็ดตะโรทีเดียว”
“จดหมายจากพี่เชย”
“พี่เชย..พี่ชายของท่านน่ะเหรอคะ”
“พี่เชยจะลงจากนครสวรรค์มากรุงเทพฯ วันที่ 24 นี้”
“วันที่ 24 นี้ ..ก็วันนี้สิคะ”
เจ้าคุณประสิทธิ์สะดุ้งเฮือก “หา วันนี้วันพฤหัสฯ นี่นา”
“วันศุกร์ค่ะ”
“พฤหัสฯ”
“ศุกร์”
“พฤหัสฯ”
คุณหญิงวาดขึ้นเสียง “เอ๊ะ บอกว่าวันศุกร์ๆ ให้ตายโหงตายห่าสิคะท่าน”
เจ้าคุณสะดุ้ง “เอ้อ .. วันศุกร์จริงๆ ด้วย อ้าว งั้นพี่เชยก็มาวันนี้น่ะสิ หา!”
ที่ชานชาชาลา สถานีรถไฟหัวลำโพง พล และนันทานั่งรอลุงเชย
“ลุงเชยจะมากรุงเทพ ถ้ามันโลกจะแตกแน่ พลไม่เชื่อหรอก”
“ทำไมละคะ”
“ก็แกเป็นเศรษฐีขี้เหนียวขนาดหนัก พลรู้นิสัยแกดี เงินค่ารถไฟไปกลับน่ะ แกไม่ยอมจ่ายหรอก จ้างก็ไม่มา”
“ต้องมาสิคะ คุณลุงเป็นผู้ใหญ่แล้ว คงไม่มะกอกสามตะกร้าอย่างพลหรอก”
“แน่ะ ในที่สุดก็วกมาที่พลอีกแล้วนะ ประเดี๋ยวก็..” พลยื่นหน้าไปหานันทา ทำท่าจะจูบ
“เอ๊ะ อย่านะ นี่สถานีรถไฟนะ ดูสิ หน้าด๊านหน้าด้าน”
“พลน่ะเหรอ”
“ก็ใช่ซี”
“ถึงด้านก็ด้านกับเมียหรอกนะ”
“ก็แน่ละซีคะ ขืนไปตะกรุมตะกรามกับคนอื่น จะได้โดนตบปะไร”
“นันไม่รักพลแล้วเหรอ”
“ไม่รักแล้ว!”
“พลรักนันคนดียวนะ ขนาดนั้นตบพลผัวะๆ พลก็ยังรักนันนะ”
“ไม่รู้ไม่ชี้”