บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 8 หน้า 3
ทั้งหกคนเดินเข้ามาที่ชานชาลารถไฟสายอรัญประเทศ
นันทาดูนาฬิกา “รถไฟออกเจ็ดโมง ไปถึงแปดริ้ว ประมาณเที่ยง ใช่มั้ยคะพล”
“จ้ะ แล้วก็ลงเรือข้ามฟากแม่น้ำไปขึ้นรถยนต์ของบริษัทเดินเมล์อากาศ ไปถึงศรีราชาประมาณ
ห้าโมงเย็น”
“ไปถึงแล้วกรโทรเลขมาบอกไพด้วยนะ ไพจะได้ไม่เป็นห่วง”
“จ้ะ” นิกรรับคำ
“นันจ๋า ยังไม่ทันไปเลย พลคิดถึงนันเสียแล้ว”
“ฮึ หมั่นไส้ เอาของไปขึ้นบนตู้รถไฟก่อนดีกว่าค่ะ”
นันทา พล ประไพ นิกร เดินไปบนรถไฟ
กิมหงวนอ้อน “นวลจ๋า เฮียต้องคิดถึงนวลมากทีเดียว จะไปตั้งสามวันแน่ แล้วนวลละจะฝันถึงเฮียหรือเปล่า”
เพลงฝันถึงกันบ้างนะ
กิมหงวนร้องก่อน “ฝันฝากใจให้เฮียบ้างนะ นะ”
นวลลออ ร้องตอบ “ก็อย่าลืมเล่าคะ จงอย่าละเลือนเพื่อนใจ ยามนิทราควรเอื้อเยื่อใย”
กิมหงวน และนวลลออ สลับกันร้อง
“เห็นหน้านวลหนุนอุ่นไอซบทรวงแนบในฝันพี่”
“น้องจดจำถ้อยคำฝากรัก แสนปลื้มดื่มทรวงยิ่งนักคำว่ารักยามย่ำนี้”
“สองเราคลอเคล้าคู่พาที รักเราประจักษ์สักขี นวลคงฝันดีเช่นเฮีย ฝันว่าใครให้ใครจูบนิ้ว”
“สัมผัสละมุนหว่างคิ้ว ยังวาบหวิวอายแจ่มจันทร์”
กิมหงวน นวลลออ ร้องพร้อมกัน
“ความหวานตาลยังไม่เทียบทัน หวานชื่นความหวานอนันต์ของความผูกพันรักใคร่”
นันทา ประไพ พล นิกร ลงมาจากรถไฟ กิมหงวน และนวลลออ ยังไม่เห็นเพื่อน
ทั้งสองสลับกันร้องเพลงต่อ
“ฝันฝากใจให้เฮียบ้างนะ นะ”
“ก็อย่าลืมเล่าคะ เฮียอย่าละเลือนเพื่อนใจ”
“แม้นยามนอนฝันเฮียไถล”
“น้องคงตามหยิกเฮียไว้ทุกยามฝันไปให้จำ”
พล นิกร “ฮิ้ววววว!”