บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 1 หน้า 2
“นะนะนะ”
“ ...ก็ได้”
ทั้งสองหยอกล้อกันอย่างมีความสุข ทุกคนหัวเราะเฮฮาตาม
ทั้งหมดร่วมกันร้องเพลง นี่แหละสวรรค์
กำแหงร้องก่อน “....อยากชื่นอารมณ์ อยากชมอะไร จะไปที่ไหนไหน ไม่สมใจชวนสำราญ ที่นี่เท่านั้น สวรรค์ไม่ปาน ได้ฟังเพลงหวานหวาน เห็นสาวสาวงามพราวตา”
สาวคนหนึ่งเอาถาดมาเสิร์ฟเหล้า
เรณู ร้องต่อ “....จะชื่นอารมณ์ จะชมอะไร ไม่มีที่ไปไหน มาหาฉันที่นี่นา”
ดวงเดือนร้องท่อนต่อไป “เล่นตาก็ได้ เล่นใจก็มา เลือกได้จริงจริงหนา หาไหนไหนก็ไม่ปาน”
สาวเสิร์ฟร่วมร้อง ”ขอเชิญมาฟัง เสียงเพลงเครงครวญ สาวหน้านวลนวล ท่าทีชม้อยดวงตาหวาน รักจะสำรวล ชวนใจสำราญ หาความเบิกบาน ให้อารมณ์สำเริงมาลอง”
กำแหงประชา และเหล่านักเที่ยวชายร่วมร้องเพลงอย่างครึกครื้น “ขอเชิญมาฟัง เสียงเพลงเครงครวญ สาวหน้านวลนวล ท่าทีชม้อยดวงตาหวาน รักจะสำรวล ชวนใจสำราญ หาความเบิกบาน ให้อารมณ์สำเริงมาลอง”
กำแหงประชาตบท้าย “เฮ้ !!!!”
ทั้งหมดหัวเราะร่าเริง
ที่ห้องนั่งเล่น ภายในบ้านพัชราภรณ์
เจ้าคุณประสิทธิ์นิติศาสตร์ และ คุณหญิงวาด ภรรยากำลังนั่งอ่านบัตรเชิญสีชมพูอยู่
เจ้าคุณประสิทธิ์เอ่ยกับภรรยา “เจ้าคุณศรีวิศาลสุนทรเค้าเชิญเราไปงานทำบุญครบหกสิบปี” ว่าแล้วส่งการ์ดให้คุณหญิง
“วันจันทร์นี่เราไม่ว่างนี่คะ ต้องไปงานศพคุณพระเสริม”
“เออจริงซี ชั้นเกือบลืม อ้าว แล้วจะทายังไงละ ถ้าเราไม่ไป เจ้าคุณคงเสียใจ”
“แต่ไม่ไปงานศพคุณพระเสริมไม่ได้หรอกค่ะ ท่านเป็นเพื่อนเก่าของเรา ทางงานคุณพระศรี เราก็ให้ตาพลไปแทนเราก็แล้วกัน”
“ให้ตาพลไปแทนน่ะนะ”
“ค่ะ”
ประสิทธิ์ลุกขึ้น ท่าทางครุ่นคิด “จะดีเหรอ”
“ทำไมละคะ”