รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 20 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 20 หน้า 2
Entertainment Report_1
25 มกราคม 2561 ( 13:47 )
1.7M
1
เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 20
23 หน้า

“ไม่บอก!!”

วลีสุดทน “อาม้าได้แต่พูดว่ารักหลาน  แต่การกระทำมันไม่ใช่เลย หนูเฝ้าปูทางอนาคตไว้ให้เขาทั้งหมด แต่อาม้ากลับชี้ทางให้ลูกของหนูไปอดตาย”

“มันไปอดตาย ก็ยังดีกว่าอยู่ตรอมใจตายที่นี่ละวะ ถ้ามันไปอดตายอย่างลื้อว่าจริงๆ อั้วจะหัวเราะเยาะ แถมสมน้ำหน้ามันซะให้” มาลัยหัวเราะ “ลื้อมันได้แต่เลี้ยงลูก แต่ไม่รู้จักลูกตัวเองเอาซะเล๊ย...แย่ๆ ลื้อมาก็ดีแล้ว ช่วยไปเอาปุ๋ยคอกมาเพิ่มหน่อย”

วลีตวาดลั่น “อาม้า!! อาม้าฟั่นเฟือนไปแล้ว!! คอยดูนะคะ หนูจะต้องเอาตัวตาติกลับมาให้ได้  หนูไม่ยอมแพ้อาม้าแน่คอยดู!!” วลีเดินกลับออกไปอย่างหัวเสีย จี๊ดกับชูดวงมองตามหัวหด มาลัยถอนใจ

 

ห้องชยุติ วลีเปิดประตูพรวดพราดเข้าให้ห้องชยุติ ราวกับคนสติหลุดขาดการควบคุม

“ม้าไม่ยอมแพ้หรอกตาติ ม้าไม่ยอม!!!” วลีพูดไปก็ฟาดงวงฟาด กวาดข้าวของในห้องชยุติล้มระเนระนาด จนรูปของบัวที่ชยุติวาดไว้ตกลงมาที่พื้น  วลีเห็นรูปบัว ความรู้สึกต่างๆก็ยิ่งถาโถมเข้ามาเป็นทวีคูณ ทั้งน้อยใจ ทั้งโกรธ ทั้งอยากเอาชนะ เพราะรู้สึกว่า บัวมาแย่งความรักที่ทั้งชยุติและมาลัยเคยให้วลีไปหมด วลีหยิบรูปบัวขึ้นมาดูด้วยความรู้สึกที่เต็มตื้น “ฉันไม่ยอมแพ้แกแน่นังบัว...” วลีขว้างรูปของบัวลงที่พื้นอีกครั้ง

 

บ้านพักริมทะเล  บัวกำลังทำกับข้าวอยู่ ตักกับข้าวใส่จาน แล้วยกมาวางที่โต๊ะที่ชยุตินั่งอยู่

“หยุดมือก่อนค่ะคุณจิตรกรเอก กินข้าวได้แล้ว...”

“ได้วาดรูปบัว ผมก็อิ่มใจ”

“งั้นไม่ต้องกินข้าวเนอะ”

“ต้องกินซิ อาหารฝีมือศรีภรรยาของผมทั้งที มีคุณค่าทั้งต่อร่างกาย และจิตใจของผม...”

บัวยิ้มบางๆเพราะเขินเบาๆ

“ตกลงจะกินไม่คะ หรือจะมัวแต่หยอด...”

“แหม...บัวก็...ผมคนนะ ไม่ใช่ขนมครก” ชยุติยิ้มเขิน บัวขำๆ ชยุติสูดกลิ่นกับข้าว

“หื้มมมม...กลิ่นหอมมาก หน้าตาก็หน้ากิน” ชยุติมองบัว “กินละนะครับ...”

“ค่า...” ชยุติลงมือกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย บัวมองอย่างมีความสุข

 

โถงบ้านเจียง เจียงกับซินแสหลอกำลังช่วยกันเก็บบ้าน ไหมฟ้าวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตกใจ

“ป๊า เป็นไรรึเปล่า ฉันได้ยินคนที่ตลาดพูดกันว่าถูกพวกอันธพาลเล่นงาน”


23 หน้า