รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 4 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 4 หน้า 2
Entertainment Report_1
6 มกราคม 2561 ( 14:37 )
1.7M
1
เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 4
15 หน้า

ชยุติขัดคอ “ผมเสร็จแล้วครับม้า พร้อมจะไปโรงงานของเราแล้ว”

“ดีจ้ะ  ลูกรักของแม่” ก่อนที่วลีจะเดินออกไป ก็หันมาเห็นนกขวดพลาสติก

“อะไรเนี่ย น่าเกลียดจังเลยลูก เอามาห้อยไว้ทำไม”

“มีคนเขาให้มาน่ะครับม้า”

“ดูสกปรกจัง ไม่เข้ากับห้องเลยนะลูก เอาทิ้งซะเถอะ ใครเข้ามาเห็นอายเขาเปล่า ๆ”

ชยุติอึกอัก “ครับ”

วลีเดินออกจากห้องไปก่อน ชยุติปลดเชือกที่ห้อยนกลงมา หันรีหันขวางแล้วเปิดตู้เสื้อผ้า ชยุติผูกเชือกแขวนนกในตู้เสื้อผ้า แล้วค่อย ๆ ปิดบานตู้ด้วยรอยยิ้ม

 

บ้านเช่าไหมฟ้า ไหมฟ้ายังนอนกกกอดกับอาตี๋ขายกระเพาะปลายังไม่ตื่น  นอนกินบ้านกินเมือง เสียงเคาะประตูดังขึ้น ไหมฟ้ากับอาตี๋ลุกขึ้นมางัวเงีย หงุดหงิด

“ใครวะ  มาเคาะแต่เช้า  เดี๋ยวแม่จะด่าให้หาทางกลับบ้านไม่ถูกเลย  คอยดู” ไหมฟ้าลุกไปเปิดประตู เท้าสะเอวตั้งท่าจะด่า “เคาะหาสวรรค์วิมานหรือไงวะ  ไอ้......” ไหมฟ้าเห็นว่าคนที่อยู่หน้าประตูเป็นเจียง “ป๊า!”

เจียงเข้ามานั่งในบ้านไหมฟ้า  รกอย่างกับรังหนู  ตะกร้าผ้ากองพะเนิน บ่งบอกถึงความขี้เกียจ ไหมฟ้าถามเจียงเสียงห้วนๆ  รู้อยู่แก่ใจว่าเจียงมาเพราะอะไร “ถ่อมาหาฉันถึงนี่ มีอะไรก็ว่ามา”

เจียงมองไปยังอาตี๋ขายกระเพาะปลา เหมือนอยากคุยตามลำพังกับไหมฟ้ามากกว่า อาตี๋ลุกขึ้นจะออกไป  แต่ไหมฟ้าฉุดแขนไว้ ไม่ยอมให้ไป ไหมฟ้าสั่ง “ตัวเองไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น  นั่งลง”

ไหมฟ้าซบออเซาะ “นี่อาเหลียง ผัวใหม่ฉันเอง ป๊าจะพูดอะไรก็พูดมาได้เลย  ไม่ต้องมาพิธีรีตอง”

เจียงได้แต่ส่ายหน้า ที่ไหมฟ้าไม่รักนวลสงวนตัว

“ไหมฟ้า ป๊าจะมาคุยกับลื้อเรื่องคณะ  ป๊าจะมาตามลื้อกลับไปเล่นงิ้วคณะเรา”

ไหมฟ้าหัวเราะลั่น “ฉันอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง นึกว่าจะแน่ซักแค่ไหน  สุดท้ายนังบัวมันก็ไปไม่รอดใช่มั้ยล่ะ  โถๆๆๆนังเด็กเมื่อวานซืน ริจะมาวัดรอยเท้า ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร”

“ที่บัวทำไปก็เพราะความจำเป็น ไม่ได้อยากวัดรอยเท้าแข่งรัศมีกับลื้อ  บัวมันยังเด็ก อ่อนประสบการณ์ มันจะไปสู้คนเก่งมีฝีมืออย่างลื้อได้ยังไงล่ะ”

“นังบัวน่ะไม่เท่าไหร่  แต่อีตรึงจิตนี่สิ  มันตบฉันวันก่อน  ยังแค้นมันไม่หาย”

“ป๊าถามลื้อคำเดียว อาไหมฟ้าลื้อจะกลับหรือไม่กลับ”


15 หน้า