บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 19 หน้า 2
จ๊าดรีบตอบ “คุณติออกไปจากบ้านเมื่อตอนเย็นค่ะ”
“ไปไหน?!”
“เอ่อ...ไม่ทราบค่ะ”
มาลัยเอ่ยขึ้น “จะสู่รู้ทั้งที ก็สู่รู้ไม่หมด เหอะๆๆๆ”
“แล้วอาม้ารู้เหรอครับว่าไอ้ตี๋ไปไหน?”
“ไม่รู้...ถึงรู้ก็ไม่บอก... อั้วอิ่มแล้ว อาจี๊ดพาอั้วกลับห้องที”
“ค่ะ อาม่า” จี๊ดรีบมาประคองมาลัยเข้าไป ทุกคนมองตามมาลัยอย่างสงสัย
“อย่าบอกนะว่า หลานติไปตามนังบัว”
วลีแทรกทันที “เป็นไปไม่ได้หรอก โดนสวมเขาขนาดนั้นคงได้คิดบ้างล่ะ อาจจะออกไปดื่มที่ผับบาร์ตามประสาคนผิดหวังช้ำใจเพราะเมียมีชู้ “
“คุณพี่เชื่ออย่างนั้นจริงๆเหรอคะ?” วลีอึ้งเพราะในใจก็แอบระแวงอยู่เช่นกัน
ทันใดนั้น...เสียงดังเอะอะโวยวายก็ดังขึ้นจากด้านนอก
“เสียงเอะอะโวยวายอะไรคะ เหมือนมีใครมาตะโกนอยู่หน้าบ้าน”
“นั่นสิคะ เสียงคุ้นๆ หรือว่า...” วลี วลัย ไชโย กนกนวิภา จ๊าด มองหน้ากัน
หน้าบ้านชยุติ ดำเกิงยื้อประตูบ้านกับชูดวงอยู่ สุดพลังขอเข้าบ้านให้ได้ เจียง กับซินแสหลอยืนหน้าเครียดอยู่นอกรั้วบ้าน
“บอกว่าอย่างเพิ่งปิดไง!!!!”
“ไม่ปิดไม่ได้ เดี๋ยวก็คุณก็โดนน้ำสาดอีกหรอก! กลับไปเถอะ!!”
“พวกเรากลับแน่ ขอแค่เจออาบัวแป๊บเดียวนะ”
จังหวะนั้นเอง เสียงของวลีก็ดังขึ้น “มาเหยียบที่นี่ทำไม!!”
วลี เดินนำไชโย วลัย กนกวิภาเข้ามา สีหน้าดูถูกเย้ยหยันเต็มที่ จ๊าดตามมาเลียนแบบนายเต็มที่
“อั้วแค่อยากมาพบอาบัว”
“ลูกสาวแกไม่ได้อยู่ที่นี่ อีหอบผ้าหอบผ่อนหนีออกจากบ้านไปแล้ว”
“แต่อาคุณติอีไปหาอาบัว...”
“ไปเอาเรื่องน่ะซิ นี่คิดจะมาเรียกร้องแทนลูกสาว ฝันไปเถอะ ลูกสาวแกทำผิดต่อลูกชายของฉัน สอนลูกยังไงให้คบชู้สู่ชาย”