บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 21 หน้า 3
วลีดุวลัย “แล้วเธอจะทำไมวลัย? จะต้องทำขนาดไหน เราก็ต้องทำ ฉันต้องตามตาติกลับมาให้ได้!”
วลีพูดอย่างมาดหมาย วลัยมองวลีหวาดๆ วลีดูน่ากลัวขึ้นทุกวัน
บ้านริมทะเล ผ่านเวลาวันใหม่ กลางคืน บัวอาบน้ำเสร็จ แต่งชุดนอนเรียบร้อยเข้ามาในห้อง บัวเปิดเห็น ‘บรรยากาศในห้องสุดแสนโรแมนติก’ ประดับด้วยเทียนและดอกไม้สวยงาม บัวมองด้วยสายตาตกตะลึงปนประหลาดใจ ชยุติเดินเข้ามาพร้อมดอกไม้ช่อสวยที่ทำจากดอกไม้ที่หาได้จากแถวนั้นนำมายื่นให้บัว
“ทำอะไรคะ?”
“แด่ภรรยาที่แสนดีของผม...ดอกไม้ช่อนี้ผมทำเองกับมือเลย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้มีราคาอะไร แต่มันเต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆที่ผมมีต่อคุณ” บัวรับช่อดอกหญ้ามาด้วยความปลื้มใจ “ขอบคุณนะคะ”
“คุณชอบรึเปล่า?”
“ชอบสิคะ”
“ถ้าชอบงั้นขอกอดหน่อยสิ” ชยุติตรงเข้ากอดบัวทันที...บัวตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ขัดขืน
“ปล่อยก่อนนะคะ บัวจะไปเตรียมของในครัว...”
“ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“เหนื่อยอะไรคะ คุณต่างหากเหนื่อยกว่าฉันอีก”
“ผมยอมเหนื่อย เพื่อให้คุณมีความสุข” ชยุติยิ่งกอดบัวแน่น แล้วทำท่าจะหอมแก้ม บัวรีบผละหน้าออก
“คุณติ จะทำอะไรคะ ไม่กลัวโดนหักคะแนนเหรอ”
“โธ่บัว ขู่อยู่นั่นล่ะ ผมอยากชื่นใจเมียบ้างไม่ได้รึไง ตั้งแต่เราแต่งงานกันมา เราสองคนยังไม่ได้ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันเลยนะ” บัวเขินจัด “ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์อะไรกันคะ เราไม่ได้มาฮันนีมูนกันสักหน่อย”
“งั้นถือว่าคืนนี้เป็นคืนฮันนีมูนของเราดีมั้ย”
บัวยิ่งเขินหนัก “ไม่เอาค่ะคุณติ...บัว....บัว...บัวง่วงแล้วค่ะ ปล่อยนะคะ บัวจะนอนแล้ว”
“ดีเลย ผมก็ง่วงเหมือนกัน งั้นเราไปนอนกันเถอะ” ชยุติปล่อยตัว แต่กลับช้อนร่างบัวขึ้นอุ้มแทนซะงั้น
“คุณติจะเล่นอะไรคะ ปล่อยบัวนะคะ!”
“ปล่อยก็ได้ แต่ผมมีคำถาม บัวต้องตอบผมก่อน”
“คำถามอะไรคะ?” ชยุติสบตาบัวแน่วแน่ “คุณรักผมมั้ย?”
บัวอึ้งชะงัก ชยุติค่อยๆปล่อยบัวลง จับมือ แล้วสบตาบัว ถามย้ำอีกครั้ง
“ผมรักคุณนะบัว แล้วคุณรักผมหรือเปล่า?”