บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 19 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
เภตรารีบตอบทันที “จะให้ผมท้องได้ยังไงล่ะหมอ มีผู้ชายคนไหนเขาท้องกันบ้าง มันผิดธรรมชาติ!”
“แล้วฉันท้องได้เหรอ อนาคตฉันไม่ดับวูบเลยรึไง แต่งงานก็ยังไม่ทันได้แต่ง อยู่ๆ ก็มาท้อง”
“งั้นทำไมไม่แต่งกันซะล่ะ”
“ผมน่ะแต่งได้อยู่แล้ว แต่แต่งแล้วไม่ใช่ปัญหาจะจบนะหมอ”
“ผู้หมวดมีปัญหาอะไรกับการท้องเหรอ ก่อนหน้านี้คุณอยู่ในร่างคุณเภ คุณก็อดทนมาตลอดนี่”
“แต่มันไม่ใช่แบบนี้นี่ครับ ผมต้องอุ้มท้องตั้งกี่เดือน ผมจะเป็นยังไงตอนที่มีตัวอะไรไม่รู้มาดิ้นดุ๊กดิ๊กในนี้ แล้วไหนจะตอนคลอดอีกล่ะ!” เภตราสยองขวัญมาก “โอ๊ย! ผมนึกภาพไม่ออกจริงๆ ให้ผมไปจับผู้ร้ายโหดๆ ยังดีซะกว่า”
“ผู้หมวดก็ไม่อยากท้อง คุณเภตราก็ไม่อยากเหมือนกัน สรุป..เด็กเป็นปัญหาของคุณทั้งคู่ งั้นเอาเด็กออกจะได้จบ”
รามิล เภตรายืนพรึ่บโดยไม่ได้นัดหมาย “อะไรนะ!!!!!”
“เฮ้ยหมอ!! เป็นผู้ใหญ่ซะเปล่า ทำไมพูดชุ่ยๆ ยังงี้วะ แนะนำคนให้ทำผิดกฎหมาย เดี๋ยวปั๊ดจับเข้าคุกเลยนี่”
“ใช่ อย่ามาพูดแบบนี้ให้ได้ยินอีกนะ ที่มาหาเนี่ย..เพราะอยากให้แนะนำสิ่งดีๆ ที่ไหนได้..ดันมาบอกให้ทำแท้ง เด็กในท้องนี่ลูกเรานะ คิดได้ไงว่าเราจะไม่รักลูก!”
หมอดูนักษัตรตาปริบๆ “เดี๋ยว... ด่าพอรึยัง ทีนี้ตอบใหม่นะ สรุปยังไง จะเอาเด็กไว้มั้ย ตอบ!!!”
ทั้งสองคนอึ้ง มองหน้ากัน รามิลถามก่อน “คุณจะอุ้มท้องจนกว่าเขาจะเกิดมั้ยล่ะ”
“ถ้าผมยอม คุณจะแต่งงานกับผมปะ” หมอดูนักษัตรมองรามิล “ว่าไงผู้หมวดรามิล”
“ผมรามิล”
“เออๆ ลืม” หมอดูนักษัตรมองเภตรา “ว่าไงคุณเภ”
“ฉันเภตรา”
“โวะ!เจอคู่นี้ทีไร สมงสมองกรูไปหมด งั้นใครก็ได้ ตอบๆ มาละกัน”
เภตรารับ “โอเค ผมจะท้อง”
“งั้นฉันก็จะแต่งงานกับคุณ”
นักษัตรถอนใจเฮือก “จบนะไม่ต้องมากันอีกแล้วนะ เข้าใจมั้ย ฉันจะได้ปิดสำนักหนีไปอยู่โคเปนเฮเกนซะที”
ถนนตัดผ่านสวนที่มีต้นไม้ใหญ่ออกดอกสะพรั่งสวยงาม รามิล เภตราเดินคุยกันมาเรื่อยๆ ท่าทางใจเย็นลงแล้วทั้งคู่ เภตราย้ำ “คุณตัดสินใจดีแล้วนะ”
“อืม... ฉันจะลาออกจากวงการ ไปใช้ชีวิตแบบโลว์โพรไฟล์ที่เมืองนอก”
“งั้นผมก็จะลาออกจากราชการไปอยู่กับคุณ”
รามิลหยุดเดิน หันมามองเภตรา “คุณรักอาชีพตำรวจของคุณมากไม่ใช่เหรอ”
“อาชีพนักแสดงก็เป็นชีวิตจิตใจของคุณเหมือนกันนี่”