บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 12 หน้า 3
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน.....” แบมนิ่งไป ตั้มหันมาฝืนยิ้มให้“เรื่องวายุไว้ทีหลัง แต่ตอนนี้เราต้องออกไป....”
“ตั้มระวัง!”
บุญเพ็งในร่างคมในมือหนึ่งหิ้วหีบเหล็กหนึ่งใบ ยืนขวางกลางถนน ตั้มตกใจ เท้าตั้มเหยียบเบรกกะทันหัน รถปัดถลาเข้าข้างทาง พุ่งเข้าชนต้นไม้ใหญ่ หัวตั้มกระแทกเข้ากับพวงมาลัย เลือดอาบหน้าใกล้จะหมดสติ
“โอ้ยยยยส.....ตั้ม...”
คมเปิดประตูรถฝั่งแบมออกแล้วยิ้มให้แบม ภาพซ้อนเห็นเป็นบุญเพ็งยิ้มให้เช่นกัน “กูบอกมึงแล้วว่ามึงต้องเป็นของกู”
“.....บุญเพ็ง !” แบมสลบไป
“แบม...แบม” จากสายตาของตั้มที่เลือนรางเห็นคมกำลังลากแบมออกไปจากรถ
คมหันมามองตั้ม จึงขยับตัวกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างข้างหูตั้ม....“มึงกลับไปบอกเพื่อนของพวกมึงโดยเฉพาะหญิงผู้ใช้ดาบนางเสือ ถ้าอยากได้อีนังนี่คืนละก็ ให้มันเอาไม้เท้าของกูมา...มึงเข้าใจรึไม่?” แล้วตั้มก็หมดสติวูบสลบไปในที่สุด
ทุกคนกำลังฟังสิ่งที่ตั้มเล่าอย่างตั้งใจ
“ไม่รู้ว่าผมสลบไปนานแค่ไหน...รู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่ รพ. แล้วครับ”
“พวกมูลนิธิที่ได้รับแจ้งว่าเกิดอุบัติเหตุ เป็นคนพามาส่งครับ” หมอท๊อปอธิบาย
อาพิมคิดเครียดๆ“เราจะให้บุญเพ็งได้ไม้เท้าคืนไม่ได้เด็ดขาด”
ทุกคนอึ้งเมื่อได้ยิน แอนนาท้วง “ก็มันบอกแล้วว่าถ้าเอาไม้เท้าไปแลกมันจะปล่อยแบมนี่คะ”
“ใช่คะถ้าเราไม่เอาไม้เท้าให้มัน แล้วแบมละคะ ?” เอโกะถาม
อาพิมเครียด “ทุกคนตามอามา...”
ภายในห้องประชุม อาพิมเปิดจอคอมพิวเตอร์ในขณะที่ทุกคนกำลังทยอยกันเข้ามา ภาพหน้าจอแตกเป็นโฟลเดอร์เล็กๆ “อาเริ่มเก็บข้อมูลทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าเหล่าผีเมียบุญเพ็งหลุดออกมาได้ โดยเฉพาะสาเหตุที่แบมจะหมดเรี่ยวแรงในคืนพระจันทร์เต็มดวง”อาพิมดึงรูปบุญเพ็งขึ้นหน้าจอคอมพิวเตอร์ “จากบันทึกเก่าเกี่ยวกับคดีของบุญเพ็ง เหยื่อทุกรายถูกฆ่าในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ซึ่งก็หมายความว่าแบมซึ่งถูกจองตัวไว้ ก็ต้องถูกฆ่าเช่นเดียวเหยื่อรายอื่น”
“ไม่น่าล่ะ แบมถึงมีอาการทุกครั้งในคืนพระจันทร์เต็มดวง” เอโกะเริ่มเข้าใจ
ปาล์มเอ่ย “หรือว่าบุญเพ็งยังไม่มีโอกาส”