บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 3
“งั้นเดี๋ยวพ่อขอตัวนะ” พ่อเดินออก รินเดินไปหาปาลที่ซ่อมหน้าต่างเสร็จพอดี
“แทนที่จะมาพัก โดนพ่อฉันใช้งานซะงั้น” สองคนยิ้มๆ แล้วนั่งคุยกัน
“โห คุณ ซ่อมแค่นี้ ออกกองเหนื่อยกว่านี้เยอะ” รินหน้าเครียดขึ้นมา
“เดี๋ยวๆ แค่ผมพูดคำว่าออกกอง นี่ก็เครียดขึ้นมาเลยเหรอ หลอนงานไปไหมคุณอ่ะ”
“ออกไปเดินเล่นกันไหม” ปาลเก็บอุปกรณ์ยิ้มให้รินเดินออก
ริน ปาล สองคนเดินไปคุยไปเลียบทะเล “คุณเครียดเรื่องบริษัทใช่ไหม”
รินพยักหน้า “ฉันไม่รู้จะเอายังไง” รินเหม่อมองไปข้างหน้า ปาลมองตาม
“จำได้ไหม คุณเคยบอกผมว่าอยากรู้ว่าตัวเองจะทำอะไรยิ่งใหญ่ไปได้ไกลแค่ไหน อยากทำอะไรยากๆ”
รินยิ้มเฝื่อนๆ มองวิวตรงหน้า “ใช่ ฉันอาจเคยคิดแบบนั้น งานคือที่หนึ่งในชีวิต พี่ณุคือที่สอง”
ปาลหน้าดร็อปลงนิดหนึ่ง
“แต่... พอพี่ณุตัดสินใจทิ้งทุกอย่าง อยู่ๆ ก็เหมือนฉันตื่นขึ้นมา แล้วได้แต่ถามตัวเองว่า....ที่ผ่านมา ทุกสิ่งที่ฉันทำ มันเพื่ออะไร และเพื่อใครกันแน่” รินพูดเหมือนต้องการปลดปล่อยตัวเองจากความรักที่เคยมีให้วิษณุ
รินหน้าเครียด จริงจัง... “คุณ...ถ้าฉันไม่ไหวจริงๆ พี่ณุจะโกรธฉันไหม” ปาลมองหน้าริน จริงจัง
ปาลส่ายหน้า “การที่พี่ณุยกบริษัทให้คุณ เขาก็แค่อยากตอบแทนความทุ่มเทของคุณ แต่ถ้าคุณจะไม่รับไว้ ก็ไม่มีใครตำหนิอะไรคุณได้เลยริน ที่ผ่านมาคุณทำดีที่สุดทุกอย่างแล้ว”
รินใคร่ครวญหนัก “แล้วบอล น้องๆ ล่ะ ฉันจะทำยังไง”
ปาลยิ้ม “คูณไม่ต้องห่วง ผมให้บอลมาช่วยตัดต่อรายการให้ผมได้ ริน ส่วนคนอื่นๆ ผมถามๆ พวกเฮาส์อื่นๆ ไว้บ้างแล้วล่ะ”
“นี่คุณเตรียมทุกทางไว้ให้ฉันเดินเลยรึไง”
ปาลพยักหน้า “ใช่ ไม่ว่าทางไหนที่คุณจะเลือก ผมก็จะเดินไปบนทางนั้นกับคุณ” รินมองปาล รู้สึกดีมาก......
“ถ้าคุณยอมให้ผมไปด้วยอ่ะนะ”
รินยิ้ม “ต่อให้ฉันไม่ยอม... คุณก็ทำแบบนั้นทุกครั้งอยู่แล้วนี่”
“และผมก็จะทำแบบนั้นตลอดไป” รินมองปาลอย่างมั่นใจ
หลายวันผ่านไป ภายในรีสอร์ทริน แม่รินเปลี่ยนเป็นเฝือกอ่อนแล้วยืนสั่งพ่อให้ทำอาหาร เตรียมอาหารใต้ชุดใหญ่ “ดีๆ หน่อยคุณ เอากะปิใส่กระปุกไปด้วย อ้อ แบ่งใส่ปิ่นโตให้บ้านตาปาลด้วย ไม่รู้เมื่อไหร่กว่าจะได้กลับมากินฝีมือฉันกันอีก”