บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 9 หน้า 8
“แต่คราวนี้นายน้อยติดธุระสำคัญจริงๆนะคะ เห็นว่า..นายน้อยได้หลักฐานแล้ว..” หยกมณีทำเป็นหลุดปากออกไป แล้วหยุดพูดทันที
“หลักฐานอะไร”
“หลักฐานที่จะมัดตัวคนที่บงการเฮียอิก..เออ..คุณหมงไปถามเฮียอันเอาเองเถอะค่ะ หยกพูดมากไม่ได้” หยกมณีทำทีผละออกไป
หมงดึงแขนหยกมณีไว้ “แต่ฉันคิดว่า ฉันทำให้เธอพูดได้...”
“คุณหมงอย่าคิดว่าเงินจะซื้อได้ทุกอย่าง”
“แต่ถ้าเธอไม่ต้องการอะไรจากฉัน เธอคงไม่มาดักรอฉันหรอก ฉันรู้จักผู้หญิงอย่างเธอดี เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด ไม่งั้นเธอคงไม่มีผัวครบแทบทุกแก๊งหรอกมั้ง”
หยกมณีสะเทือนใจแต่อดกลั้นไว้ ทำหน้ายิ้มชื่นเข้าสู้ “คุณหมงรู้ทันหยกจนได้ งั้นก็คงจะรู้ว่า หยกไม่เคยช่วยใครโดยไม่ได้ผลตอบแทน ถ้าอยากรู้อะไรมากกว่านี้..คงรู้นะคะว่าจะไปหาหยกได้ที่ไหน” หยกมณีเอานิ้วแตะปากแล้วแตะไปที่หน้าหมงเบาๆ ทิ้งรอยลิปสติกจางๆไว้แล้วเดินออกไป หมงมองตาม
ทรงกลดยืนนิ่งอยู่หน้าเทวรูปเทพเจ้าไฉ่ซิ่งเอี๊ย
ซินแสง้วงเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังทรงกลด “เทพเจ้าแห่งโชคลาภคุ้มครองผู้กล้าหาญเสมอ”
ทรงกลดหันกลับมามองซินแสง้วง “ซินแส..”
“แต่ไม่ว่าจะคิดการสิ่งใด ก็ขอให้พยายามถึงที่สุด ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง ก็สุดแล้วแต่ฟ้าลิขิต...”
“ผมไม่คิดอย่างนั้น ถ้าเราพยายามถึงที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะยังไง เราก็ต้องได้สิ่งที่ต้องการ ผมไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาง่ายๆหรอกครับ ซินแส”
“อย่าลืมว่า คนเราไม่ได้ทุกสิ่งที่ต้องการ ถ้าลื้อต้องการให้คนยอมรับนับถือ ลื้อต้องพิสูจน์ด้วยความกล้าหาญ ไม่ใช่ความกล้าบ้าบิ่น”
ทรงกลดยังดื้อ “ผมรู้ว่า ผมเป็นใคร ผมไม่ต้องการการยอมรับ...ไม่ว่าจากใคร!”
ใครในที่นี้หมายถึงเจ้าสัวตง ซินแสง้วงรู้ แต่ไม่ใส่ใจกับท่าทางแข็งขอของทรงกลด คงพูดคล้ายทำนายโชคชะตาให้ต่อไป “ส่วนเรื่องของความรัก..” ซินแสง้วงมองดูทรงกลดอย่างพิจารณา ดูโหงวเฮ้งแล้วยิ้มอย่างเป็นปริศนา “แปลก..แปลก..คนเรา..ก้าวพลาดครั้งเดียว ต้องเสียใจไปตลอดชีวิต แต่ลื้อก้าวพลาดแต่กลับทำให้เกิดเรื่องที่น่ายินดี..น่าแปลกๆ” ซินแสง้วงเดินยิ้มออกไป
ทรงกลดงงงันอยู่
ซินแสง้วงเดินมาคว้าไม้กวาดมากวาดลานหน้าศาลเจ้า
ทรงกลดเดินตามมาถามซินแสง้วงอย่างข้องใจ “ซินแสครับ ที่ว่าผมจะก้าวพลาด..หมายความว่าไงครับ ผมจะทำอะไรผิดพลาดงั้นเหรอครับ”