บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 5
เจ้าสัวตงนิ่งทบทวนปัญหาของสมาคมเลือดมังกรอย่างหนักใจ เจ้าสัวตงหันไปมองปอที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่
“ได้ แล้วจะบอกนายใหญ่ให้ ขอบใจ” ปอวางโทรศัพท์ลงแล้วหันมามองเจ้าสัวตง “เถ้าแก่สุงให้เลื่อนการประชุมออกไปก่อนครับ”
“เฮียสุงไม่มีใจคิดเรื่องสมาคมของเราแล้ว”
“เห็นว่าโรงงิ้วกำลังมีปัญหาน่ะครับ นายใหญ่ เถ้าแก่สุงสะสางปัญหาได้เมื่อไหร่ ก็คงกลับมาทำหน้าที่นายกสมาคมฯเหมือนเดิม”
เจ้าสัวตงส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วยและหนักใจ “ประชุมครั้งหน้าเฮียสุงต้องประกาศลาออกจากตำแหน่งแน่”
“แล้วนายใหญ่พร้อมแล้วหรือครับ”
“อั๊วจะไม่ขึ้นเป็นนายกฯแทนเฮียสุง ถึงเวลาของคนรุ่นใหม่แล้ว อาปอ”
“คุณหมงยังไม่พร้อมที่จะรับตำแหน่งสำคัญขนาดนี้ เรื่องที่นายใหญ่จะให้คุณหมงขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งเขี้ยวสิงห์ ผมก็ยังไม่แน่ใจว่า คนอื่นๆในแก๊งจะเห็นด้วยมั้ย”
เหมยลี่เดินถือถ้วยน้ำชาเข้ามาอย่างถือวิสาสะเพื่อมาหยั่งเชิงเจ้าสัวตง “น้ำชาค่ะ นายใหญ่”
“ออกไป” เจ้าสัวตงดุใส่เหมยลี่ที่เข้ามาอย่างไม่รู้กาลเทศะ “คราวหลังอั๊วไม่ได้เรียก ไม่ต้องเข้ามา”
“นายใหญ่...”
“ออกไป” เจ้าสัวตงไม่ไยดีเหมยลี่แม้แต่น้อย เหมยลี่ถอยออกไปอย่างหวาดหวั่นยิ่งขึ้น เจ้าสัวตงมีปัญหาสำคัญให้ขบคิด เกินกว่าจะมาสนใจเหมยลี่
เง็กเดินหนีออกมาอย่างโกรธจัด อาจูกับเว่ยรีบตามมา อาจูเข้าไปขวางทางเง็กไว้ “ม้า...หนูขอโทษ” สีหน้าเง็กเคร่งเครียดเดินหลีกไปจากอาจู โดยไม่มองหน้าแม้แต่น้อย อาจูโผเข้ากอดแม่ไว้อย่างเสียใจมาก “หนูขอโทษ”
“กลับบ้าน!”
อาจูหันไปมองทรงกลดกับอันที่เดินตามหลังมาอย่างพะว้าพะวง
เง็กเสียงเข้ม “ม้าบอกให้กลับบ้าน”
เว่ยเสียงอ่อยๆ “แจ้จูเค้ายังไม่เลิกงานนะ ม้า”
“อั๊วไม่ให้ทำงานนี้แล้ว”
“เราต้องใช้เงินนะ ม้า”
“ถึงเราจะต้องอดตาย เราก็จะไม่ใช้เงินของคนพวกนี้!” เง็กมองทรงกลดกับอันอย่างรังเกียจเหลือทน