บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 16
ธีภพ ส้มเช้ง ช่วยกันค้นหาแบบในห้องทำงานโล่งๆ ของบิวตี้อย่างละเอียด แต่บิวตี้โมโหจัด ไม่ยอมช่วยหา “อย่ามัวเสียเวลาหาอยู่เลยไม่ได้อยู่ในห้องนี้หรอก”
ธีภพหันไปถามส้มเช้ง “แน่ใจนะว่าไม่ได้ย้ายไปเก็บที่อื่น”
ส้มเช้งตอบอย่างลนลาน “แน่ใจค่ะ ส้มเช้งไม่แตะต้องของของคุณบิวตี้โดยไม่รับอนุญาตหรอก
ค่ะ พอเอาแบบใส่ลิ้นชักล็อกเสร็จก็ส่งกุญแจให้คุณบิวตี้ทันทีค่ะ”
“จริง นี่ไง กุญแจ แสดงว่าต้องมีคนจงใจขโมยไปแน่”
“คุณคิดว่าเป็นใคร” ธีภพถามบิวตี้
“จะมีใครอีกล่ะ” บิวตี้ตอบด้วยใบหน้าโกรธแค้น
ทางด้านแพทกำลังนั่งทำงานอยู่ มีงานติดพันเยอะ ปีวราก้มหน้าก้มตาทำงานงุดๆ ไม่ได้มองหน้าใคร กันดิษเพิ่งกลับมาจากกินข้าว เดินถืออาหารตามสั่งกลับมาให้แพทด้วย
“มาแล้วค้า ก๋วยเตี๋ยวน่องไก่ อาหร่อยเริด สองถุง โอ๊ยเดินฝ่ายูวีเอ ยูวีบี รังสีแกรมม่า แกรมป๊า จนหน้าเบิร์นหมดแล้วค่ะ”
“ฉันฝากซื้อนิดเดียว บ่นอยู่นั่นแหละ ปีเอาไปจัดการ ของเธอด้วยถุงนึง”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” ปีวราสะดุ้งรับคำแลดูลนลาน ลุกขึ้นจะเดินไปเอาก๋วยเตี๋ยว
ประตูห้องแพทถูกบิวตี้ผลักอย่างแรง
“ว้าย” กันดิษร้องด้วยความตกใจ
บิวตี้ปราดเข้ามาด้วยความโมโห “เอาแบบของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้นะ”
“แบบอะไร ไม่รู้เรื่อง” แพททำหน้าเป็นงง
ธีภพเดินตามเข้ามาด้วยสีหน้าเครียด “แบบที่จะเสนอบ่ายนี้หายไปจากโต๊ะของบิวตี้”
“บรรลัยแล้ว ว้ายขอโทษค่ะ ตั้ว ตกกะใจ”
“แล้วไง แบบหาย มาโวยวายใส่ฉันทำไม หาว่าฉันเอาไปเหรอ”
“ไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร เธอต้องการจะดิสเครดิตให้ฉันส่งงานไม่ทันใช่ไหมมุกกลั่นแกล้งสตึๆแบบนี้มีแต่เธอคนเดียวที่คิดได้”
“มากไปล้วนะบิวตี้ มากล่าวหาฉันพล่อยๆโดยไม่มีหลักฐานแบบนี้ได้ไง”
“หลักฐานเหรอ ได้สิ” บิวตี้หันไปสั่งส้มเช้ง “ส้มเช้ง ค้นเลย”
แพทเดินเข้ามาขวาง “อย่านะ เธอไม่มีสิทธิมายุ่งกับห้องทำงานของฉัน พี่ธีคะ บิวตี้หาเรื่องแพทนะคะ”
“ถ้าแพทมั่นใจว่าไม่ได้ทำ ก็ควรจะให้ค้น”