บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 13
เช้าวันใหม่ วรานุชกับอนวัชเดินออกมาจากห้องตรวจ โดยมีรัชนีในชุดพยาบาลและสัญญาในชุดหมอตามมาด้วย
อนวัชโล่งอก “โชคดีที่ไม่กระทบกระเทือนอะไร...”
รัชนีฉุนเฉียว “ถ้าเกิดว่าหลานชั้นเป็นอะไร ชั้นหักคอมันแน่!”
สัญญาท้วง “จะหักคอใคร ในชุดนี้คงไม่ดีนะเมียจ๋า”
รัชนีกับสัญญาสลัดๆ ตัว แล้วก็กลายเป็นชุดตามยุคปกติของตนเอง
วรานุชห้ามทั้งคู่ “อย่าไปทำเค้าเลยค่ะ นุชไม่อยากให้พวกคุณบาป”
“ผัวว่านะเมียจ๋า ที่ดาด้าหลานเมียจ๋าอยากจะไล่หนูนุชกับไอ้จืดเนี่ย ก็เพราะว่าคงรู้เรื่องสมบัติเมียจ๋านี่แหละ”
“แน่นอน!”
“และผัวว่า พวกอ๋อมแอ๋มเจนนี่ก็คงต้องหาทางกลับมาเอาสมบัติอีก”
“ชัวร์!”
“เราควรจะหาที่เก็บที่ปลอดภัยกว่านี้”
“จริง!”
“เอามาเก็บที่ผัวดีไหม?”
“อย่ามาเนียน!” สัญญาชะงัก “อย่าหวังว่าชั้นจะยอมยกสมบัติให้คุณ ไม่เกินเจ็ดวัน คุณเอาไปถลุงหมดแน่!”
“โถเมีย...แล้วจะงกไปทำไมล่ะจ๊ะ เก็บไว้แบบนี้ พวกนั้นก็ต้องมาเอาอยู่ดี”
“ไม่ฟังๆ ไม่รู้แหละ ของชั้นชั้นไม่ยอมให้ใครทั้งนั้น”
ที่สถานีตำรวจ เจนนี่ยื่นข้าวผัด โอเลี้ยงส่งให้พิชาญ เจนนี่รู้สึกสงสารพิชาญมาก
พิชาญรับมาท่าทางหงุดหงิด “ไอ้วัชกับเมียมันมีผีคอยช่วยจริงๆ ไม่อย่างนั้น เราสบายไปแล้ว...”
“เจนนี่ว่าเราเลิกคิดเรื่องสมบัติเถอะ ทำมาหากินเอาดีกว่า ซื่อสัตย์สุจริตไม่เบียดเบียนใคร”
“ที่นี่คุก ไม่ใช่วัด ไม่ต้องมาเทศน์!”
เจนนี่จ๋อย พิชาญมองซ้ายมองขวาไม่เห็นใครสนใจ ขยับมาใกล้กรง “มาให้กอดหน่อยสิ...” เจนนี่ซึ้งรีบโผไปหาพิชาญ แทนที่จะกอด พิชาญกลับแอบถอดรองเท้าแล้วหยิบกุญแจที่ซ่อนไว้ใต้พื้นรองเท้ามาส่งให้เจนนี่ลับๆ เจนนี่งง
“ถ้าอยากให้ชั้นออกจากคุก ก็ต้องหาเงินมาประกันตัวชั้นให้ได้ สมบัติที่บ้านนั้นคือทางรอดเดียว เข้าใจไหม?”
“แต่ว่าเจนนี่คนเดียวจะทำได้ยังไง...”
“ใครบอกว่าเจนนี่มีตัวคนเดียว?”
เจนนี่มองพิชาญอย่างงงๆ