บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 18 หน้า 2

“ฉันมีงานต้องทำ จะเอาเวลาที่ไหนไปหาคำตอบให้คุณ”

“คงต้องรื้อฟื้นเรื่องของเรา เผื่อจะกระตุ้นให้คุณขยันขึ้น”ยูจิมองอาคิโกะด้วยแววตาหื่นกระหาย 

อาคิโกะรู้ทัน รีบสะบัดแขนหลุดจากยูจิหาทางหนี ยูจิตามไปกระชากตัวอาคิโกะไว้  พยายามดันตัวอาคิโกะให้ติดกับกำแพง

“ปล่อยฉันนะ... อย่าทำอะไรฉัน”

ยูจิหัวเราะร้าย เหวี่ยงอาคิโกะลงบนโซฟาใกล้ๆ แล้วโน้มตัวตามลงไปจัดการอาคิโกะทันที

อาคิโกะกรีดร้อง “อย่า” 

ในครัว แพรวดาวเปิดฝาหม้อนึ่ง จนควันจากหม้อคลุ้งไปทั่วบริเวณ  เผยให้เห็นขนมตาลที่เพิ่งนึ่งสุกใหม่ ๆ สีสันน่ารับประทาน 

มายูมิถือถาดมาวางข้างหม้อนึ่ง มองขนมตาลด้วยความตื่นเต้นไม่เคยเห็น “หอม...น่าทานจังเลยค่ะ”

““ขนมตาล” ทำมาจากลูกตาลสุก ผสมกับแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลทราย โรยด้วยมะพร้าวทึนทึกจ้ะ”  

“พี่เซโกะสอนฉันทำขนมไทยบ้างสิคะ”  

“จะไปทำให้ว่าที่สามีทานใช่มั้ย?” 

มายูมิเขิน “รู้ทันอยู่เรื่อย”

แพรวดาวยิ้มให้มายูมิด้วยความเอ็นดู

ริวกับทาเคชิฝึกซ้อมเคนโด้ด้วยไม้ไผ่อยู่บริเวณลานหน้าบ้าน ริวยังตั้งรับและตอบโต้ทาเคชิได้ไม่ถนัดนัก  ทาเคชิตวัดไม้ไผ่ในมือพุ่งเข้าใส่ริว ริวตั้งรับไม่ทัน โดนฟาดล้มลง  

“ไม่ได้เรื่อง!” 

ริวลุกขึ้นเงื้อไม้ไผ่พุ่งเข้าใส่ทาเคชิ  แต่กลับถูกทาเคชิตีจนล้มลงไปอีก 

“มีฝีมือแค่นี้เหรอ”

ริวฮึดลุกขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้  ปราดเข้าเล่นงานทาเคชิอีกครั้ง ทาเคชิหมุนตัวหลบริว แล้วตวัดไม้ไผ่ตีจนริวล้มคว่ำไปอีก

“ลุกขึ้นมาสู้กับฉัน” 

ทาเคชิเป็นฝ่ายเงื้อไม้ไผ่พุ่งเข้าหาริวบ้าง ริวกัดฟันยกไม้ไผ่ขึ้นรับ  พยายามสู้เต็มที่ไม่ยอมแพ้ ทาเคชิ ตวัดไม้ไผ่ตีรุกไล่ริว ริวได้แต่ถอยตั้งรับ 

“หัวใจของการต่อสู้คือสมาธิ หัวใจของสมาธิคือมีสติตลอดเวลา ตั้งสติให้ดีริว แกต้องทำได้ แกต้องไม่แพ้” 

ริวกัดฟันรวบรวมสมาธิและความมุ่งมั่น ควงไม้ไผ่พุ่งเข้าเล่นงานทาเคชิ “ย้ากกกก”