รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 5 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 5 หน้า 4
oey_tvs
5 เมษายน 2565 ( 10:23 )
136.9K
ลิขิตริษยา ตอนที่ 5
26 หน้า

ซ่อนกลิ่นยิ้มอย่างมีชัย “ขอบพระคุณคุณโฉมมากค่ะ ที่เมตตา ลูกของดิฉันต้องเป็นเทวดาหรือนางฟ้ามาเกิดแน่ๆ ดูสิ ..อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากอยู่ที่ไหนก็ได้อยู่ ใครคิดไม่ดี คิดร้าย ก็แพ้พ่ายไปหมด ไปนังธูป ไปนวดขาให้ ฉันหน่อย ฉันจะนอนรอกินเป็ดต้มยาจีน” ซ่อนกลิ่นยิ้มเยาะให้กรองแก้ว แล้วเดินกลับห้องไปพร้อมธูป

กรองแก้วทนไม่ไหว “นังคางคกขึ้นวอ อยากเกิดเป็นลิ้นผู้ดีงั้นเหรอ ? ..เดี๋ยวฉันสงเคราะห์ให้ !”

 

ธูปยกสำรับชามใส่เป็ดตุ๋นเข้ามาให้ซ่อนกลิ่น “เป็ดต้มยาจีนร้อนๆ มาแล้วเจ้าค่ะ”

ซ่อนกลิ่นมองสำรับน้ำลายสอ “ไหนดูสิ ..ไอ้ของดีราคาแพงที่ผู้รากมากดีมันกินกัน จะอร่อยขนาดไหน” ซ่อนกลิ่นตักน้ำซุปมาซดโฮก ไร้มารยาทความเป็นผู้ดี “อือหือ ..รสชาติอร่อยอย่างกับอาหารสวรรค์เลยว่ะ”

ธูปน้ำลายสอ “ขอลองหน่อยได้ไหมเจ้าคะ”

“สาระแน !!! อย่างเอ็งรอกินของเหลือเถอะ !” ซ่อนกลิ่นด่า ธูปเซ็ง

“ไหนขอลองกินเนื้อสิ จะนุ่มลิ้น” ซ่อนกลิ่นตักเนื้อในชามขึ้นมา เห็นว่าเนื้อมีรูปร่างแปลกๆ ไม่ค่อยเหมือนเป็ด “ทำไมเนื้อมันรูปร่างแปลกๆวะ ดูไม่ค่อยเหมือนเป็ดเลย”

“หรือเป็นเพราะเป็ดคนจีน เลยดูแปลกๆ ไม่เหมือนเป็ดไทย” ธูปออกความเห็น

“เป็ดจีนกับเป็ดไทยมันต่างกันเหรอวะ”

“ก็ขนาดขนมจีนกับขนมไทยยังไม่เหมือนกันเลยนี่เจ้าคะ”

“เออว่ะ ..ไหนลองกินสิว่าเป็ดจีนมันจะอร่อยกว่าเป็ดไทยไหม” ซ่อนกลิ่นตักเนื้อเข้าปาก แล้วทำหน้าแปลกๆ

“เป็นยังไงเจ้าคะ”

“อร่อยว่ะ เนื้อเหนียวๆ หนังกรุบๆ” ซ่อนกลิ่นตักเนื้อในชามอีก แต่คราวนี้ต้องชะงักเพราะเนื้อในช้อน มีรูปร่างคล้ายหางบางอย่าง “เฮ้ย ! นังธูป .. เป็ดจีนมันมีหางด้วยเหรอวะ”

ธูปก้มหน้าดูหางชัดๆ “หางนี่มันมีลาย ..ดูคุ้นๆ ตายังไงไม่รู้นะเจ้าคะ เหมือนหางตุ๊กแกเลย”

กรองแก้วกับเจิมเดินเข้าห้องมา “เอ็งนี่ฉลาดกว่าเจ้านายเอ็งอีกนะนังธูป แยกออกว่าอันไหนเป็ด อันไหนตุ๊กแก !”

ซ่อนกลิ่นมองกรองแก้ว แล้วปาช้อนทิ้ง พร้อมกับหันไปหยิบกระโถนมาอ้วกเนื้อตุ๊กแกที่เพิ่งกินไป ..ทิ้ง !

เจิมสะใจ “อ้าว ..คายทิ้งทำไมล่ะคะคุณซ่อนกลิ่น นั่นน่ะยาบำรุงครรภ์อย่างดี เลยนะคะ”

ซ่อนกลิ่นลุกขึ้นมาชี้หน้าด่ากรองแก้ว “แกแกล้งฉันใช่ไหม !! ดี !! เย็นนี้คุณพี่กลับมา ฉันจะฟ้องให้หมดเลย”

“ดี ! ฟ้องไปเลย ฉันจะได้บอกคุณหลวงว่าแกมันไม่ได้ท้องจริง !” กรองแก้วท้า

“แกรู้ได้ยังไง ..คนอย่างแกเคยท้องเหรอ ?”

กรองแก้วจี๊ดใจ ที่ซ่อนกลิ่นพูดจี้ปม “ถึงฉันไม่รู้ เดี๋ยวให้หมอมาตรวจ ..ก็รู้ !”

“ต้องให้หมอมาตรวจทำไม แกลืมไปแล้วรึไงว่าฉันนี่แหละหมอตำแย ฉันรู้ว่าคนท้องเป็นยังไง ..ไม่ใช่เป็นแค่อีคนที่ดีแต่ไปขอลูกคนนี้อุ้มที ลูกคนนั้นอุ้มที ..ขนาดหมาใต้เรือนยังท้องแล้วท้องอีก คนกลับไม่เคยท้อง ..อายหมามันไหม”

กรองแก้วทนไม่ไหว ง้างมือจะตบซ่อนกลิ่น “นังซ่อนกลิ่น !!!”

ซ่อนกลิ่นไม่ยอม ง้างมือจะสู้กับกรองแก้ว


26 หน้า