บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 14 หน้า 3
“ฝ่าบาทเพคะ”
แม้นเทพลืมตาตื่น
“คุณทนายมาแล้วเพคะ”
แม้นเทพพยายามฮึด ต่อสู้กับสังขารที่อ่อนเพลีย ไร้ชีวิตชีวา
เขาถามประคองเรื่องเสียงเอะอะเมื่อเช้านี้
“เมื่อเช้าหญิงวีอาละวาดอะไรใครอีก”
“ไม่ทราบเหมือนกันเพคะ ว่าโมโหอะไรมา มาลงกับชื่น”
“ให้ทนายรอที่ไหน”
“ห้องรับแขกเพคะ ฝ่าบาทจะให้โทร.ตามณรังค์มั้ย เพคะ”
“เรื่องนี้ มันไม่จำเป็นต้องรู้ จะไม่มีใครรู้ จนกว่าจะถึงวันแต่งงานของหญิงวี”
“เพคะ”
ประคองพยุงแม้นเทพ แต่ในใจอยากรู้ว่าแม้นเทพคิดทำอะไร
ประคองพาแม้นเทพมาถึงหน้าห้องทำงานทนายความยืนรออยู่ในห้อง โค้งให้แม้นเทพ แม้นเทพเข้าห้องปิดประตู ประคอง อยากรู้แต่จำเป็นต้องก้าวถอยออกมาก่อน
ในห้องทำงาน เสียงมือถือดังขึ้น ณรังค์หันไปรับสายอ๋อง
“ว่าไง”
“พอดีคุณแม่เรียกตัวด่วนตอนบ่าย คุยกันตอนนี้เลยได้มั้ย”
ระหว่างรับประทานอาหารกลางวัน ที่ห้องอาหารข้างล่าง
“เออ..อย่าลืมชวนคุณกันยามาด้วยนะ”
“ได้ ฉันจะได้ให้สิริกันยาลงไปด้วย”
“โอเค”
“ทีหลังก็ชวนเค้าไปตรงๆ ไม่ต้องเอาเรื่องงานมาอ้าง...เลื่อนได้ไม่ใช่เรื่องด่วน”
“กลัวเค้าปฏิเสธ เคยโดนมาแล้ว เฮ้ย...เนียนๆนะ อย่าให้เค้ารู้สึกผิดปกติ”
“เออ เดี๋ยวเจอกัน”
“ขอบใจ”
ณรังค์เจ็บแปลบที่หัวใจส่วนอ๋องวางสายอย่างอารมณ์ดี
สิริกันยาปิดคอมพิวเตอร์เตรียมพักกลางวันแต่ณรังค์มาเสียก่อน
“ไปกับผม”
“ดิฉันรับประทานกับเพื่อนที่แคนทีนดีกว่าค่ะ”
“ไม่ได้ชวนไปกินข้าว แต่จะให้ไปทำงาน”
สิริกันยาเข้าใจผิด แต่ยังเก็บอาการ “อ่อ ค่ะ ไปที่ไหนคะ”
“ข้างล่าง”
สิริกันยาหยิบสมุด ปากกา ซ่อนความอึดอัดไว้ในใจ
“ลงไปคุยกับคุณอ๋อง ที่ร้านอาหาร จะกินไปด้วยคุยไปด้วย”
ได้ยินชื่ออ๋อง สิริกันยายิ้มออก เพราะไม่อยากอยู่กับณรังค์ตามลำพัง “อ้อ ค่ะ”