บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 20 (จบบริบูรณ์) หน้า 8
ซูซี่มั่นใจว่าต้องใช่คนที่ธงรบส่งมาแน่นอน “นั่นไง”
ซูซี่เดินไปทันที พุฒิรีบตามไป “เดี๋ยวคุณ”
นักฆ่าหน้าหวานมองจ้องเคนกับพิ้งค์ มือกุมด้ามปืนที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋า
เมื่อเคนกับพิ้งค์เข้ามา นักฆ่าหน้าหวานก็กระชากปืนออกมา จังหวะนั้นเองซูซี่ตะโกนลั่น “ระวัง”
ซูซี่วิ่งเข้าไปผลักนักฆ่าหน้าหวาน ปืนสะบัดขึ้น กระสุนพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เสียงปืนดัง ปัง สนั่น ทุกคนก้มหลบลงด้วยความตกใจ นักฆ่าหน้าหวานหันปืนมาจะยิงซูซี่ แต่ซูซี่ตวัดเท้าปาดหน้านักฆ่าหน้าหวานอย่างจัง ปืนหลุดกระเด็นไปอีกทาง
แขกส่วนใหญ่พากันวิ่งหนีออกไป นักฆ่าหน้าหวานลุกขึ้น หน้ากากยางที่ปกปิดใบหน้าจริงเป็นรอยปริขาด
ซูซี่มองจ้องนักฆ่าหน้าหวาน พุฒิเข้ามายืนเคียงข้างซูซี่ “เธอเป็นใคร”
“จำกันไม่ได้จริง ๆ หรือซูซี่”
พูดแล้วนักฆ่าหน้าหวานก็ดึงหน้ากากยางออก เผยให้ทุกคนเห็นว่าเธอคือเอมมี่
“หา”
“เอมมี่”
เคนกับพิ้งค์เดินเข้ามามองเอมมี่อย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“ถามจริง คืนชีพขึ้นมาได้ไงเนี่ย”
“ไม่แปลกหรอก เพราะคราวก่อน...ไอ้ที่ฉันโดนไปเต็ม ๆ น่ะมันกระสุนยาง ของแบบนั้นโดนเข้าจัง ๆ ก็อาจจะเจ็บหน่อย แต่ไม่ถึงตายหรอก”
“นายของเธอก็ด้วยสินะ แล้วนี่เขาอยู่ไหนล่ะ ถึงได้ส่งเธอมาลุยเดี่ยวแบบนี้”
“ใครว่าลุยเดี่ยว เขาแค่ให้ฉันนำหน้ามาก่อน ทำอะไรก็ได้ให้ทุกคนหันมาสนใจ แล้วระหว่างเนี้ย เขาจะได้จัดหนักแบบไม่ให้พวกแกได้ทันรู้ตัวไง”
เอมมี่พูดจบ ธงรบก็เดินเข้ามา พร้อมด้วยทีมนักฆ่าที่พากันดาหน้ามาพร้อมปืนกล “ถูกต้องแล้วไอ้พวกโง่”
เอมมี่เดินมายืนข้างธงรบ
“ฆ่าพวกมันให้หมดไ
เคนตะโกน “ทุกคนหลบ”
พุฒิกระโดดผลักร่างซูซี่ลงไป ใช้ร่างเขากันร่างซูซี่ไว้ ทั้งหมดรีบก้มหลบ ขณะที่ทีมนักฆ่าสาดกระสุนเข้าใส่
กระสุนถล่มเวที โต๊ะเก้าอี้ แจกันดอกไม้ เครื่องประดับงาน แก้วน้ำ ฯลฯ พังพินาศยับเยินไปหมด เคน พิ้งค์ พุฒิ ยักษ์ และคนอื่น ๆ ต่างโดนกระสุน ล้มลงนอนตายเกลื่อน