บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 13 หน้า 4
ปัจจุบัน บาร์ยูโทเปีย เอมมี่และเหล่าชายฉกรรจ์คุมตัวเจ๊หว่าง เฮียฮะ บรรดาสาว ๆ และเจ้าหน้าที่ฟีนิกซ์อยู่
ทันใดนั้นเอง ไฟบนราวดวงหนึ่งก็ระเบิด ประกายไฟกระจาย ทุกคนในบาร์พากันมองดูด้วยความตกใจ
“ไฟเป็นอะไรไป” สิ้นเสียงเอมมี่ ไฟทั้งบาร์ก็ดับพึ่บ มืดไปทันที “เร็ว รีบจัดการสิ”
ในความมืดมีเสียงการต่อสู้ เสียงของกระแทก และเสียงร้อง เอมมี่พยายามมองฝ่าความมืด
“ใคร ? ถ้าไม่แสดงตัว ฉันกดระเบิดจริง ๆ”
ไฟฉุกเฉินติดขึ้นมา ไม่สว่างเท่าตอนแรก แต่ก็ทำให้เห็นทุกอย่างในนั้น ลูกน้องธงรบนอนอยู่บนพื้น สลบไสลกันโดยถ้วนหน้า
“หา !” เอมมี่ชะงัก
พิ้งค์เดินมาจากด้านข้างของเอมมี่ พร้อมด้วยปืนสองกระบอกเล็งตรงไปที่เอมมี่คนเดียว
“ส่งรีโหมดระเบิดมาให้ฉัน”
เอมมี่หันปืนไปหาพิ้งค์ อีกมือชูรีโหมดให้เห็นชัด ๆ เอมมี่ยิ้มอย่างไม่หวั่นไหว
“อยากรู้เหมือนกัน ว่าระหว่างฉันกับเธอ มือใครจะไวกว่ากัน”
หน้าบ้านพัก รีสอร์ทริมทะเล ยูซ่ายังคงหลับตานึก ซูซี่มองจ้อง “อีกแค่หนึ่งนาที ไม่มีต่อเวลา”
หน้าคนอื่น ๆ ต่างลุ้นกับสถานการณ์นี้
บาร์ยูโทเปีย เอมมี่กับพิ้งค์ยังคงเล็งปืนใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“ถ้ากดรีโหมด เธอเองก็ไม่รอดเหมือนกัน”
“คิดว่าคนอย่างฉันจะกลัวตายหรือไง”
เจ๊หว่างกับเฮียฮะ ทั้งคู่หลิ่วตาส่งซิกให้กัน ก่อนที่จะขยับหันหลังเข้าหากัน แล้วพยายามปลดเชือกที่มัดข้อมือให้กัน
หน้าบ้านพัก รีสอร์ทริมทะเล ยูซ่ายังคงหลับตานึก ซูซี่มองจ้อง “สามสิบวิ”
ยูซ่าย้อนคิด บาร์ยูโทเปีย ยูซ่าสวมมงกุฎสายสะพายยืนถ่ายรูปกับใครหลายคน
ซูซี่มองจ้อง “สิบห้าวิ” ยูซ่ายังคงหลับตานึก
บาร์ยูโทเปีย ยูซ่าส่งมงกุฎให้เจ๊หว่าง “คุณแม่คะ”
“อะไรกันยูซ่า มงกุฎนี่เป็นของหนูนะ”