บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 21 หน้า 2
ปาริฉัตรตาโตวาว บิงโก!!-ล้วงต่อเสียงลั่น “ทุบหน้า ไม่จริ้งงงง!!”
“จริง!!! ไม่เชื่อเดี๋ยวพาไปมั่งเอามั้ยล่ะ” มิลค์มองหน้าจับจมูกปาริฉัตร จับหน้าปาริฉัตร มองผิว ทำปากเบะๆ “จิ้มให้โด่งแป๊บเดียว ร้อยไหมคงไม่ต้อง แต่ต้องกลูต้าหนักหน่อย แต่ไม่เจ็บเลยนะ ไม่ต้องกลัว..หมอโก้นี่เก่งมาก”
ปาริฉัตรตาวาว พึมพำ “หมอโก้”
“แต่เดี๋ยว ของพี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ พี่สวยธรรมชาติ แค่ดัดฟัน”
ปาริฉัตรจ้องหน้ามิลค์ แต่หูแทบไม่ได้ฟังมิลค์พูดแล้ว ดวงตาวิบวับนึกถึงแต่…นังเคท!!เสร็จละ
ตอนกลางคืน มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ปานตะวันนั่งถักถุงเท้าเล็กๆ ให้ลูกอย่างตั้งใจ แก้วนมอุ่นถูกยื่นตรงหน้า ปานตะวันชะงัก เงยขึ้นมอง “บำรุงหน่อยครับ”
ปานตะวันเบ้หน้า “โหย..เพิ่งทานไปเองค่ะ”
“เพื่อหลานผม”
ปานตะวันส่ายหน้า “วันนี้ทานเป็นลิตรแล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นยำอะไรแซ่บๆ สิยังน่าสน”
อัครินทร์ตาโต “ยำแซ่บๆ”
ปานตะวันอมยิ้ม พยักหน้า
ในครัวบ้านไกรตระกูล อัครินทร์ชูปลากระป๋อง “ปลาซาดีนมีประโยชน์ต่อสตรีมีครรภ์” อัครินทร์เปิดปลากระป๋องเทใส่ชาม ปานตะวันยิ้มขำ อัครินทร์หั่นพริกกับมะนาวดูคล่อง นำเครื่องปรุงลงคลุก บีบมะนาวน่ากิน ปานตะวันเปรี้ยวปาก
อัครินทร์คลุกๆ แล้วเอาช้อนตักชิมเองก่อน “หืมม์!! สุดยอด”
ปานตะวันขำๆ “แน่ใจ”
“อ่ะ! ไม่เชื่อก็ชิม” อัครินทร์เอาช้อนใหม่ตักยื่นให้เหมือนจะป้อน
ปานตะวันชะงัก รับมาชิมเอง “อืมม์..ก็” อัครินทร์ลุ้น “อร่อยนะคะ”
“ชัวร์สิครับ!! ถึงผมจะเป็นหมอ แต่ก็พอจะได้วิชาเชฟมาจากคุณแม่อยู่บ้างนะครับ”
ปานตะวันยิ้ม “แต่คุณแม่รู้เข้าคงโกรธนะคะ ว่าลูกชายขี้ลืม -- สอบตก”
อัครินทร์งง “สอบตกยังไงครับ”
ปานตะวันไม่ตอบ แต่เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบหอมหัวใหญ่ออกมาชูขึ้น “ยำอะไร – ไม่ครบเครื่อง”
อัครินทร์เก็ท แต่ฟอร์ม “อ่อ ไม่ได้ลื้มมม แต่เวลาหั่นหอมหัวใหญ่แล้วมันแสบตา ผมก็เลยตั้งใจจะไม่ใส่ ไม่ได้ลืม”
ปานตะวันยิ้มขำ “เหรอ”