บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 24 หน้า 4
“แล้วพบกันใหม่ครั้งหน้า “1 นาที”” กาโม่โชว์นิ้วชี้เป็นเลข1ยื่นไปข้างหน้าทั้งสองมือก่อนจะเปลี่ยนเป็นท่าดึงศอกดีใจสุดๆ ยิ้มมีความสุข “แฮปปี้ ไลฟ์...เยส” คนดูปรบมือกันเกรียว
คุณหลวงพูดบ่นๆ “รายการนี้ยังไม่เจ๊งอีกเหรอ” ผู้ปกครองหัวเราะกันอีกครืน
ทอย...พายถ่ายคลิปไปก็แอบอมยิ้มกับมุกของคุณหลวง พายหันไปพูดกับโต๊ด
“กาโม่คงอยากให้พี่เต็งได้ดูโชว์นี้นะโต๊ด กาโม่ทำเพื่อลุงเค้า” โต๊ดดูนิ่งขรึมไป
เต็งจอดรถที่ซองหน้าโซนร้านอาหารของปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง เต็งเสียดาย
“รถดันมาติดช่วงเข้าเมืองซะได้” เต็งตบพวงมาลัยรถ ระบายความหงุดหงิด
ชิดดาวยิ้มให้กำลังใจ “คุณทำดีที่สุดแล้วล่ะ” ชิดดาวปลอบใจ “อย่างน้อยวันนี้กาโม่ก็มีกองเชียร์เยอะ กำลังใจเพียบ ไม่มีอะไรต้องห่วงหรอกค่ะ”
เต็งยิ้มตอบ “ครับ” เต็งถอนใจออกมา “ยังไงก็ไม่ทัน หาอะไรกินเติมพลังกันก่อน หิวจนตาลายแล้ว”
“ค่ะ เราไปเซอร์ไพรส์ที่บ้านก็ได้”
“ก็คงต้องยังงั้นล่ะ” เต็งลงนำจากรถ ชิดดาวถอนใจออกมาบางๆ ก่อนเดินลงจากรถตามไป
การแสดงบนเวทีต่อ...คุณหลวงกดรีโมทเปลี่ยนช่อง “ดูช่องอื่นดีกว่า”
เด็กนักเรียนชุดดำเลื่อนบานหน้าจอทีวีปิดไปก่อนเปิดใหม่ขึ้นมา กาโม่ยังอยู่ในจอทีวีเหมือนเดิม
“อ้าว...” คุณหลวงกดเปลี่ยนอีก เด็กนักเรียนชุดดำเลื่อนบานหน้าจอทีวีปิดไปก่อนเปิดใหม่ขึ้นมา กาโม่ยังอยู่...กาโม่กำลังทำท่า “คุณก็ทำได้ ง่ายนิดเดียว” ผู้ปกครองก็หัวเราะกันใหญ่
คุณหลวงบ่น “มีทุกช่องเลยรึไง” คุณหลวงกดรีโมทเปลี่ยนทีวี เด็กนักเรียนชุดดำเลื่อนบานหน้าจอทีวีปิดไปก่อนเปิดใหม่ขึ้นมา กาโม่ยังอยู่..กาโม่ทำท่า “แฮปปี้ ไลฟ์ เยส” เสียงคนดูหัวเราะชอบใจตามมา
ครูพูดผ่านไมค์แสดงการผ่านเวลา
“ขอเสียงปรบมือให้กับการแสดงของนักเรียนชั้นอนุบาล1 / 5 ด้วยค่ะ”
ห้องประชุมใหญ่ ผู้ปกครองที่ชมการแสดงอยู่ปรบมือยิ้มแย้มให้กับการแสดงของห้องกาโม่ ทอยที่ถ่ายคลิปอยู่ก็ยิ้มแย้ม ใช้มือที่ว่างตบขาแทน บทเวที...นักเรียนจูงมือเข้าแถวยาวอยู่กลางเวที มีครูยืนอยู่ด้านหลังแถว..กาโม่จูงมือกับคุณหลวงอยู่ช่วงกลางๆแถว... ทุกคนโค้งให้คนดู คนดูปรบมือ..โดยเฉพาะ โต๊ดและพ่อแม่ ตบดังมาก
พายเก็บภาพกาโม่ผ่านไอแพดไป โต๊ดตะโกนเรียก “กาโม่ ทางนี้ลูก”
กาโม่บนเวที..กาโม่มองไปที่โต๊ด พายและปู่ย่า ทุกคนโบกมือให้กาโม่ กาโม่ยิ้มดีใจ กาโม่มองหาเต็งเล็กน้อย