บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 1 หน้า 3
“อย่าแหกปาก ไม่งั้นกูยิงไส้แตก” สีตลาไม่กล้าหือ สมุนลากออกไป
อ่ำเข้ามาดูอาการรามิลที่ค่อย ๆ ยันร่างขึ้น สะบัดหัวไปมา “ผู้หมวดโอเคมั้ยครับ”
“ไม่เป็นไร แค่มึน ๆ”
“แต่ผู้หมวดถูกยิงนะครับ”
รามิลเปิดเสื้อให้ดู “ผมมีเกราะกันกระสุน แล้วคุณนักข่าวล่ะ”
“มันจับตัวไปแล้วครับ”
“ตายห่า!” รามิลวิ่งทะยานไปทันที อ่ำคว้ากล้องรีบตาม
สมุนลากสีตลาขึ้นมาบนดาดฟ้า บ่นลั่นเป็นภาษาอีสาน “แม่งล้อมไว้ทั้งตึกเลย”
“ปล่อยฉันไปเถอะนะ”
เสียงดังมาจากเบื้องหลัง สำเนียงอีสานของแท้ “ปล่อยผู้หญิงซะ ถ้าไม่อยากรับโทษหนักไปกว่านี้”
สมุนหันมา รามิลเดินตรงมา สมุนลากสีตลาถอยกรูดไปริมขอบตึก เห็นว่าปูนหมดสภาพเต็มที เศษปูนร่วงกราวลงพื้น
“ไม่ปล่อย ข้าอยู่ในคุก นอกคุกมันก็พอ ๆ กัน ชีวิตคนจนอย่างข้ามันไม่มีสิทธิ์เลือก” สมุนพูดออกมาอย่างคับแค้น รามิลนิ่งไปอย่างเข้าใจ เปลี่ยนท่าที สงบลง
“ทำไมผมจะไม่เข้าใจ ผมก็คนเคยจนไม่ต่างจากพี่”
“มึงอย่ามาโกหก กูไม่เชื่อ แล้วไม่ต้องมาเรียกกูว่าพี่”
“ที่ผมเรียกพี่ ก็เพราะผมเห็นว่าพี่เป็นคนบ้านเดียวกับผม”
สมุนด่า “บ้านเดียวกับพ่อมึงเหรอ”
“ใช่ครับ พ่อผมคนอีสาน แม่ผมก็คนอีสาน ยังไงๆ เราก็คนบ้านเดียวกัน”
สมุนอึ้งไป สีตลาก็พลอยอึ้งไปด้วย อาคม ป๋อง โต้ง อั๋น ทะยอยกันเข้ามาล้อมไว้ อ่ำยืนอยู่ห่าง ๆ ถ่ายกล้องอยู่ตลอด
“มึงรู้ได้ยังไง”
“ผมอยู่บ้านโนนสมบูรณ์ ขอนแก่นไงพี่ แล้วผมก็เคยจน แต่ผมไม่เคยคิดจะรวยทางลัด ด้วยการทำผิดกฎหมายเพื่อแก้จนแบบนี้ พี่ไม่ละอายบ้างเหรอ ที่พี่ปั๊มยาบ้าให้ชาวบ้านกินน่ะ”
“กูไม่สน กูต้องรอด”
“แต่คนอื่นล่ะครับ ลองนึกดูนะครับว่าถ้าเป็นลูกหลานของพี่ เป็นคนในครอบครัวพี่ต้องมาติดยาที่พี่ทำมากับมือ พ่อแม่พี่น้องของพี่ เขาจะทุกข์ขนาดไหน”
สมุนนิ่งไป เหมือนถูกจี้ใจดำ รามิลรีบพูดต่อ
“เห็นไหมครับ ไม่ต้องรอชาติหน้า กรรมมันสนองเราแต่ชาตินี้แล้ว”
ทุกคนอึ้ง นอกจากวาทศิลป์ในการหว่านล้อมของรามิล
“พี่กลับตัวกลับใจเถอะนะ ถ้าพี่ฆ่าตัวประกัน ตัวพี่เองก็ไม่รอด เพราะตำรวจล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว นะครับ แล้วผมจะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา” สมุนเริ่มลังเล “ปล่อยผู้หญิงเถอะครับ ทิ้งอาวุธแล้วมากับผมนะ”
ทุกคนมองลุ้นเต็มที่ สมุนใจอ่อนลดปืนลงแล้ว เริ่มจะปล่อยร่างสีตลาที่ยังยืนตะลึงตัวแข็งอยู่ขณะที่ทุกอย่างกำลังจะคลี่คลาย มีกระสุนไม่ทราบทิศทางพุ่งเข้ามาเจาะหัวสมุน ด้วยสัญชาติญาณ รามิลรวบตัวนักข่าวหญิงไว้แล้วเอาตัวเองเข้ากำบัง จังหวะนั้นพื้นปูนก็ทรุดฮวบลง ทั้งรามิลและนักข่าวหญิง ร่วงลงมาพร้อมกัน รามิลคว้าเชือกสลิงเก่าไว้ได้ เศษปูนร่วงกราว รามิลยังอุ้ม สีตลาอยู่ ทันใดขอบตึกทรุดฮวบ รามิลและ สีตลาร่วงตกจากตึก สีตลาร้องกรี๊ด ร่างทั้งสองลอยละลิ่วจากตึก