บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 12 หน้า 4
อาคมงงๆนิด “เอ่อ ครับพี่ เออใช่ ผมถามอะไรหน่อยสิพี่ ตอนเกิดเหตุที่โรงพยาบาล พี่มีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงได้ทำงานช้ากว่าทุกครั้ง”
รามิลอึกอักไม่รู้จะปฏิเสธยังไงดี “ก็ครั้งนี้ระเบิดมันซับซ้อนกว่าทุกครั้งไง”
“แต่ผมได้ยินเสียงพี่ร้องโวยวายอย่างกับ” อาคมอึกอัก “ผู้หญิงเลย”
รามิลหน้าเสียเมื่อเห็นอาคมสงสัยก็รีบแก้ตัวพัลวัน
“นายหูฝาดไปเองรึเปล่า หมวดมือเหล็กอย่างฉันจะร้องเหมือนผู้หญิงได้ไง ฉันว่าฉันกลับก่อนดีกว่า ไปก่อนนะ”
รามิลทำเก๊กเดินออกไป ก่อนที่จะหันมาเห็นอาคมไม่ได้สนใจ ก็รีบก้าวเท้าพรวดๆๆออกไปอย่างรวดเร็ว อั๋นเดินเข้ามาหาอาคม “พี่มิลไปไหนแล้ว”
“กลับแล้ว” อั๋นสีหน้าครุ่นคิดอย่างแปลกใจ
“เอ็งว่ามั้ย นับวันพี่มิลแกยิ่งแปลก ดูอย่างวันนี้สิ แค่โดนพวกเราจับแก้ผ้า ร้องโวยวายอย่างกับผู้หญิง นึกแล้วยังขำไม่หายเลยว่ะ ฮ่าๆๆ” อาคมสีหน้าเครียดสุดๆ “แต่ฉันไม่ขำกับแกว่ะอั๋น ยิ่งพี่มิลเปลี่ยนไป ฉันยิ่งเป็นห่วง”
ป๋องชะงักสีหน้าเครียดขึ้นมาทันที โต้งเดินถือฮาร์ดดิสก์เข้ามา
“เราได้ภาพจากกล้องวงจรปิดที่โรงพยาบาลมาแล้ว...อ้าว พี่มิลล่ะ”
“กลับไปแล้ว” อาคมเอื้อมมือไปหยิบฮาร์ดดิสก์ “เดี๋ยวฉันดูเอง พรุ่งนี้ค่อยรายงานพี่มิลแล้วกัน แก2คนก็กลับไปพักได้แล้ว ป๋องกับโต้งเดินออกไป
อาคมไล่เปิดภาพจากกล้องวงจรปิดจากฮาร์ดดิสก์ดูอยู่ อาคมเห็นภาพเภตรากำลังวิ่งเข้าไปและวิ่งออกมาจากที่เกิดเหตุ อาคมเปรยๆ “นั่นคุณเภตรานี่” อาคมสีหน้าตกใจอย่างคาดไม่ถึง
ภายในบ้านธรรมนูญ จิตราที่เชียงใหม่ ในทีวีเห็นว่านักข่าวกำลังให้ข่าวในที่เกิดเหตุซึ่งเป็นโรงพยาบาลอยู่
บรรยากาศบริเวณโรงพยาบาลที่มีตำรวจคอยกันไม่ให้คนเข้าพื้นที่ ด้านหลังเห็นรามิลและทีมพยัคฆ์พิฆาตกำลังเก็บอุปกรณ์อยู่
“จากเหตุลอบวางระเบิดที่โรงพยาบาล.......เมื่อบ่ายวันนี้ทางเจ้าหน้าที่นำทีมโดยร้อย ตำรวจโทรามิล ทุ่งพระเพลิง ได้จัดชุดกำลังหน่วยพยัคฆ์พิฆาตเข้าเก็บกู้วัตถุระเบิดดังกล่าวเป็นที่เรียบร้อย และนี่เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่หน่วยพยัคฆ์พิฆาตได้ปฏิบัติหน้าที่เพื่อปกป้องและคุ้มภัยสร้างความอุ่นใจให้กับประชาชน”
ธรรมนูญที่นั่งดูทีวีอยู่กับจิตราหันมาพูดกับจิตราด้วยน้ำเสียงปลื้มๆ
“วันนี้พ่อได้มีเรื่องเอาไปโม้กับเพื่อนๆอีกแล้วว่ามีลูกเขยดังขนาดไหน”
จิตราที่ปอกผลไม้อยู่ข้างๆหันมาขำ “ลูกเขยอะไรคะคุณ ยังไม่ได้เป็นซะหน่อย”
ธรรมนูญนึกได้ก็รำพึงขึ้น “เออจริงด้วย ว่าแต่นี่ตามิลกับลูกนกยูงคบกันมาตั้งหลายปีแล้วนะ ทำไมไม่เห็นตกลงปลงใจแต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราวซักที”