บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 15 หน้า 7
“แล้วคุณภพเขาสงสัยอะไรอีกหรือเปล่า”
“เขาก็สงสัยไปสารพัดอยู่แล้วล่ะ แต่ช่างเถอะ เพราะอีกไม่นานแผนของเราก็จะจบ เขาจะทำอะไรได้”
“แล้วถ้าเกิดคุณภพ บอกคุณคณินไม่ให้ขายหุ้นให้เจ้าชายคามินล่ะ”
“บูรพเกียรติตอนนี้ก็ไม่ต่างจากพวกที่เกาะขอนไม้ลอยคออยู่กลางทะเล มีเรือใหญ่ผ่านมารับถึงที่ มีเหรอจะไม่ยอมขึ้นไป ส่วนเธอก็อย่าลืมทำตามแผนที่เราตกลงกันไว้ล่ะ”
“ไม่ลืมหรอกน่า”
พริริสาดึงแก้มมิรา “ขอบใจนะจ๊ะเพื่อนรัก”
“ริสาแน่ใจนะว่าทำแบบนี้แล้วเธอจะมีความสุข”
“มาถึงขนาดนี้แล้ว เธอจะถามแบบนี้ทำไมอีก”
“เพราะมันยังทันไง ถ้าเธอจะเปลี่ยนใจ ปล่อยให้บูรพเกียรติเป็นไปตามยถากรรม”
พริริสาอดหวั่นไหวในใจไม่ได้ ก่อนจะมองรอยแผลเป็นที่ข้อมือแววตาเปลี่ยนไป จะไม่ยอมลืมความเจ็บปวดในอดีต “แค่ยถากรรมมันไม่พอสำหรับคนพวกนั้นหรอก”
พริริสาวางแก้วน้ำเดินหนีมิราเข้าไปในห้อง มิราได้แต่ถอนใจเป็นห่วงเพื่อน
เวลาเช้า ในออฟฟิศบูรพเกียรติดูคึกคัก พนักงานในออฟฟิศพากันตื่นเต้น เตรียมจะได้ต้อนรับและได้เห็นเจ้าชายคามิน โรซี่ ชนิตา ส่องกระจกเติมแป้งเติมลิปสติก บุษกรก้มมองตรวจความเรียบร้อยของเสื้อผ้าตัวเอง
หน้าตึกบูรพเกียรติ ทีมรักษาความปลอดภัยเตรียมพร้อม ธีภพ พริริสา มายืนรอต้อนรับคามิน รถของคามินแล่นเข้ามาจอด มีรถองครักษ์แล่นตามหลังมา ไคซัจลงจากรถเปิดประตูรถให้คามินลงมา องครักษ์ที่มากับรถอีกคันรีบเข้ามาประกบด้านหลัง ธีภพและพริริสาเข้าไปต้อนรับคามิน ก่อนจะนำทางคามินให้เข้าไปในตัวตึก ไคซัจและองครักษ์ติดตามเดินตามหลังมา
ธีภพและพริริสาพาคามินเข้ามาด้านในโถงของตึก มีพนักงานยืนเรียงแถวยืนต้อนรับ ไคซัจและองครักษ์ตามหลังมาห่างๆ คณิน กรนันท์ ศจียืนรออยู่ กรนันท์เห็นคามินตัวจริงที่เดินเข้ามาดูสง่างามไม่แพ้ธีภพก็ตาเป็นประกาย คิดถึงคำพูดของปรางกับเชอร์รี่
“ถ้าฉันเป็นเธอนะยัยเกรซ อีตาพี่ภพไม่ใยดีฉันขนาดนี้ ฉันไปหาเจ้าชายดีกว่า บุญหล่นทับมาล่ะก็...แกเอ๊ย แกอาจจะได้เป็นอย่างเจ้าหญิงเคทก็ได้นะแก”
“แบบนั้นใครๆ ก็ต้องเรียกยัยเกรซว่าเจ้าหญิงเกรซสิเนี่ย”
กรนันท์เริ่มฝันไปไกลตามคำพูดของเพื่อน จนคณินต้องสะกิดให้กรนันท์เดินไปต้อนรับเจ้าชายด้วยกัน คณินโค้งทำความเคารพคามิน กรนันท์และศจีย่อตัวทำความเคารพตาม กรนันท์ส่งสายตายิ้มหวานให้คามินอย่างไม่ปิดบัง
“ยินดีที่ได้เจอกัน คุณคณิน” คามินเอ่ยทักทาย