บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 2 (2/2) หน้า 5
พี่โย นินร้องเพลงคุกเข่า ของค็อกเทล โดยมีแป๋งเคาะจังหวะไปด้วย โน้ตนั่งกินเหล้าเงียบๆคนเดียวพี่โยเอาขวดมาติ้งต่างเป็นไมค์ฃ “ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้ พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรด อย่าไป มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดใจ”
พี่โยยื่นขวดให้นิน นินเอาขวดมาทำเป็นไมค์ร้องเพลงแล้วแกล้งร้องใกล้ๆโน้ต “แต่ถ้าตัวเธอยังรัก ยังห่วงใย และถ้าอดีตของเรายังพอมีความหมาย ได้โปรดอย่าจากฉันไป”
แม่ติ๋มเดินออกมาจากบ้านแล้วร้องท่อนสุดท้าย “ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย”
ทุกคนหันมาเห็นแม่ติ๋มก็ตกใจ “เฮ้ย!!”
พี่โยทึ่งๆ “แม่รู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอครับ?”
“อ้าว! แม่ได้ยินลูกศิษย์ร้องตลอดแหละ เพลงคลุกข้าว เนี่ย”
นินแก้ “คุกเข่า ครับแม่!!”
แม่ติ๋มขำๆ “เดี๋ยวแม่จะออกไปซื้อหลอดไฟปากซอย เอากับแกล้มอะไรเพิ่มมั้ย?”
พี่โยตบหลังแป๋ง “ขี่จักรยานพาแม่ไปเลยไอ้แป๋ง! แกรู้ว่าพวกฉันอยากกินอะไร จะได้ช่วยแม่ถือของด้วย!”
“แล้วทำไมพี่ไม่ไปเอง?” พี่โยกับนินหันมามองแป๋งนิ่งๆ แป๋งรู้ตัวทันที “ไปแม่! เดี๋ยวผมเอาจักรยานไปรอหน้าประตู” แป๋งเดินออกไปเตรียมจักรยาน
แม่ติ๋มหันมาหาโน้ต “โน้ต เดี๋ยวไปนอนได้แล้วนะลูก พรุ่งนี้ต้องไปออกอีเวนท์กับแพตไม่ใช่เหรอ”
โน้ตเมาๆ “ไหวอยู่แล้วแม่...นัดตั้ง 10 โมง”
“ก็ให้จริงแล้วกัน ถ้าไปสายขึ้นมา...แพตเค้าจะโดนเจ้าของงานตำหนิไปด้วยเราน่ะไม่ได้แสดงเก่งเหมือนแพตเค้า ต้องตั้งใจหน่อยนะลูก จะได้ไม่ไปเป็นตัวถ่วงแพต”
โน้ตชะงักอึ้งกับคำพูดแม่ติ๋ม แม่ติ๋มเดินออกไป พี่โยกับนินเหลือบมองหน้ากัน รู้ว่าโน้ตจุกกับคำพูดแม่
“มาๆๆ! มาสนุกกันต่อดีกว่าเว้ย” โยสะกิดๆนินให้ร้องเพลง
นินร้องเพลง เรือเล็กควรออกจากฝั่ง “จะออกไปแตะขอบฟ้า แต่เหมือนว่าโชคชะตาไม่เข้าใจ มองไปไม่มีหนทาง ชีวิตฉันต้องล่มลงใช่ไหม”
“ว้อยยยยยยยยยย!!!” โน้ตตะโกนขึ้นมากลางวง พี่โยกับนินสะดุ้งโหยง
นินท้วง “เอ่อ พี่โน้ตครับ... เค้าต้องร้องว่า Yeah ไม่ใช่เหรอครับ”
โน้ตถามสิ่งที่คาใจ “พี่โย ไอ้นิน...ผมเหมือนคนเกาะผู้หญิงกินป่ะ?”
นินยื่นขวดเหล้าให้พี่โย “อ่ะ เก็บไมค์เลย หนังชีวิตมาแล้ว”
พี่โยตบไหล่โน้ต “ไม่มีใครเค้าคิดว่าแกเกาะผู้หญิงกินหรอกไอ้โน้ต”
โน้ตนึกถึงจูน “มี!..เค้าบอกด้วยว่าผมมันกินยาว ไหนๆผมก็เล่นละครทุกวันอยู่แล้ว ผมไปสมัครเป็นดาราเลยดีมั้ยพี่ จะได้ไม่ต้องโดนใครด่าว่าเกาะดารากิน”
นินเผลอพูด “ไม่ได้หรอก พี่เล่นละครไม่เก่ง” พี่โยถลึงตาจ้องนิน นินรีบเปลี่ยนเรื่อง “เอาน่า อย่าเศร้าพี่ เรามากินกันต่อดีกว่า ของดีทั้งนั้น นี่เลย ยำไข่แมงดา ร้านนี้เค้าขึ้นชื่อเรื่องแมงดามาก”