บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 7
“คุณแม่คะ นี่มันเครื่องประดับชิ้นสำคัญของตระกูลเราเลยนะคะ”
เดือนสิบเงยหน้ามองหน้า มล. ยี่สุ่น เดือนสิบไม่แน่ใจว่า มล. ยี่สุ่นต้องการอะไร
“เป็นไงจ๊ะ ไม่รู้ว่าเข้ากันได้กับชุดแต่งงานของเธอหรือเปล่า” เดือนสิบพยักหน้าน้อยๆ “ค่ะ”
“ไม่เห็นจะยากเลย ถ้าไม่เข้า เราก็ตัดชุดใหม่ให้เข้าสิ จริงมั้ยครับเดือน”
“จะตัดสินใจอะไรก็รีบเข้าเถอะนะ เดี๋ยวจะไม่ทันกาล”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ถึงยวงจะไม่อยู่ แต่ยวงจะโทรไปเร่งงานให้เองเลย”
บรรยากาศดูชื่นมื่นเหลือเกิน แม้บุญหยาดจะออกอาการไม่พอใจ แต่ก็สงบ ไม่ได้โต้แย้งอะไร แต่เดือนสิบกลับเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของ มล. ยี่สุ่นที่มันดูเยือกเย็นไปถึงขั้วหัวใจ
ห้องครัว บ้านมล.ยี่สุ่น เดือนสิบกับเงินยวง เข้ามาช่วยแม่บ้านเตรียมอาหาร ความจริงคนบ้านนี้ไม่เคยทำ แต่เดือนสิบอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับ มล. ยี่สุ่นและบุญหยาด จึงขอเข้ามาดูแลอาหารเย็น ซึ่งก็ไม่มีใครขัดเงินยวงจึงตามมาคุย
“ชุดเครื่องประดับนี้ ตกทอดมาตั้งแต่สมัยคุณทวดเลยนะคะ ได้รับพระราชทานจากพระพันปีหลวงที่คุณทวดได้ถวายงานใกล้ชิดตอนแต่งงาน เพราะท่านเป็นคนโปรดของพระพันปี คุณแม่ยังไม่ค่อยจะกล้าใส่ออกงานเลยนะคะ ถ้าไม่งานใหญ่จริงๆท่านหวงของท่านมาก แต่นี่ยกให้พี่เดือนในวันแต่งงาน ยวงดีใจแทนพี่เดือนด้วยนะคะ”
“ของสำคัญขนาดนี้ พี่คงจะ .....”
“ก็เพราะสำคัญน่ะสิคะ ถึงได้ต้องยกให้สะใภ้คนโปรด”
คนรับใช้ 2 คนแอบเบะปากใส่กัน ไม่อยากจะเชื่อว่า มล. ยี่สุ่นจะยอมรับเดือนสิบง่ายๆอย่างนี้
“หลังจากงานแต่งงานแล้ว พี่คงจะเอาเก็บไว้ที่คุณแม่ ให้เป็นสมบัติของตระกูลต่อไป”
“ว้าย! ไม่ได้ๆ อย่าขัดศรัทธาคุณแม่สิคะ ท่านคงอยากให้พี่เดือนใช้ออกงานกับพี่ธารน่ะคะ อย่าคิดมากเลยนะคะ ... อาหารเสร็จแล้วเราออกไปรอกันเถอะค่ะ” เงินยวงบอกกับคนรับใช้ “เดี๋ยวตั้งโต๊ะกันเลยนะจ๊ะ”
“ค่ะ คุณยวง”
“ไปค่ะ พี่เดือน” เดือนสิบถอดผ้ากันเปื้อนเก็บเข้าที่ แล้วก็เดินตามเงินยวงออกไป
“แกว่าคุณยี่สุ่น แกยอมรับคุณเดือนแกจริงเหรอวะ”
“ไม่มีทาง กีดกันกันมาขนาดนี้ หัวเด็ดตีนขาดคงจะไม่ยอมรับง่ายๆหรอก”
“แต่งานจะจัดเดือนหน้าแล้วนะแก”
“คงต้องรอดูกันต่อไป”