บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 14 หน้า 3

“ไม่เป็นไรๆ งานต้องมาก่อน  โอเค งั้นพรุ่งนี้ค่อยเจอกันก็ได้ค่ะ” นายฟังที่พลอยพูดก็อมยิ้มเอ็นดู พลอยอ้อน “ฉันคงจะคิดถึงคุณจนขาดใจตายแน่ๆ” นายอมยิ้มมีความสุขกับความน่ารักของพลอย “ถ้าฉันตายไปก่อน เราคงจะไม่ได้เจอกันแต่ขอให้คุณรู้ไว้นะ ว่าฉันรักคุณมาก ฉันตรอมใจ เพราะคิดถึงคุณมาก”

นายวางสายโทรศัพท์ไป ก็รู้สึกปลื้มใจที่พลอยอยากเจอตนมาก นายครุ่นคิดว่าจะทำยังไงดี

ที่ห้องทำงานซูซาน ซูซานคุยโทรศัพท์กับนาย

“ว่าไง”

“เอ่อ พี่ ผมมีเรื่องขอร้องหน่อย”

“เรื่อง?”

“คือ ผมขอลางานแทนพลอยได้ไหม”

“ไม่ได้!”

“ขอร้องนะพี่ ครั้งเดียวเอง”

ซูซาน ไม่ยอม พูดเสียงเด็ดเดี่ยว “ก็บอกว่าไม่ได้ไง!”

นายคุยโทรศัพท์ กระซิบเบาๆ อ้อนซูซาน อายๆ ไม่อยากให้ลูกน้องได้ยิน

“นะพี่น้า คราวนี้พี่ให้ผมทำอะไรผมยอมหมดเลย จะให้ผมซักผ้า ถูบ้าน กรอกน้ำผมก็ยอม”

เกลือ ว่าว หวาน ซี๊ด หันมองนายพร้อมกันอึ้งๆ ไม่เคยเห็นนายมุมนี้มาก่อน

ว่าวไม่อยากเชื่อ “กรอกน้ำเลยเหรอ”

ซูซานพูดเด็ดเดี่ยว “ไม่ได้ก็คือไม่ได้ งานก็คืองานสิ ไร้สาระ” ซูซานวางสาย

นายวางสายโทรศัพท์ไปเศร้าๆ

หวานเป็นห่วง “ไม่ได้เหรอ พี่”

นายพยักหน้ารับ ครุ่นคิดว่าจะทำยังไงดี

ว่าวออกความเห็น “ไม่เป็นไรพี่ ผมมีวิธี เดี๋ยวพวกผมจัดการเอง” ว่าวสั่งซี๊ด “เฮ้ย โทรหาพร็อพกับคอสตูมที่สโตร์สิ”

เกลือ หวานอยากรู้ “ทำไมวะ”

ว่าวยิ้มเจ้าเล่ห์

ตำรวจสองคนเดินเข้ามาในบริษัทพลอย