บทละครโทรทัศน์ Secret Garden อลเวงรักสลับร่าง ตอนที่ 6 หน้า 4
วีนาตาเป็นประกาย “แน่ใจ๊” ธนัทพยักหน้าคีบชิ้นเนื้อไว้รอ
“ดี ฉันจะถีบแรงๆ ก่อนสองทีแล้วตามไปจับทุ่ม ก่อนที่จะ...”
ธนัทบีบปากวีนา ก่อนเป่าสเต็กให้เย็นสองสามครั้งแล้วยัดใส่ปาก เนื้อเข้าปาก วีนาก็ชะงักตาเหลือกด้วยความอร่อย ก่อนหันไปอีกทาง พึมพำ “เชี่ยยยยย” หน้าตาวีนาฟินอร่อยมากกกก เคี้ยวๆ ก่อนหันมาอึ้งๆ ธนัทยิ้มกวนตีน รอป้อนอีกคำก่อนพูด “แต่ถ้าอร่อย ขอจูบเบาๆ ทีเดียว เค๊...”
ธนัทกับวีนาเดินข้ามสะพาน เดินตามถนนโคมไฟสวยๆ เดินไปขึ้นรถไฟ ทั้งสองคนนั่งบนรถไฟ... เห็นสองข้างทางรถไฟสวยๆ ธนัทกับวีนาชี้กันดูนั่นนี่ ท่านั่งที่ดูออกว่าทั้งสองเริ่มรู้สึกดีต่อกันขึ้นเรื่อยๆ ธนัทกับวีนาลงรถไฟที่สถานีหนึ่ง... วีนาและธนัทนั่งพักที่สะพานแห่งหนึ่ง วีนาป้อนข้าวปั้นธนัท “อื้อ เป็นไง อร่อยไหม”
ธนัทนั่งพิงไหล่วีนา ทั้งสองคนจับมือกัน ธนัทและวีนาวาดรูปในจานเซรามิทั้งคู่ยิ้ม
ถนนในหมู่บ้านเซรามิค ธนัทเอามือยื่นมาค่อยๆจิ้มหน้าผากวีนานิ่งๆ วีนาเพ่งมือธนัทจนตาเหล่
ธนัทหัวเราะ “ตาเหล่อ่ะ...”
วีนาปัดมือออก “บ้า แล้วคุณทำอะไรเล่า”
“ดูว่านี่เรื่องจริงหรือเปล่า”
“เพี้ยนได้อีกนะเนี่ย”
“ก็คุณอ่ะ...ชอบโผล่มาในความคิดของผมบ่อยๆ” ธนัทหันมายิ้ม “พอเอื้อมมือไปจับ...คุณก็หายไป”
ถนนริมเขื่อนสวยๆ ธนัทเดินถอยหลังมองหน้าวีนาที่เดินตามมาเขินๆยิ้มๆ วีนาพูดลอยๆ
“ถอยหลังเดินแบบนั้นจะแช่งให้หกล้มตายไปเลย”
ธนัทยิ้ม “ผมตายจริง ๆ คุณจะเศร้าน๊า”
“ไม่มีทาง ฉันจะดีใจมากที่โลกของฉันมันกลับมาเงียบสงบแบบเดิม”
ธนัทขำๆ “...อ่ะ ๆๆ...ตอนนี้โลกของคุณเป็นยังไงอ่ะ...”
วีนายิ้มๆไม่ตอบ สองคนหยุดหันไปมองทะเลสาบ
“มันจะไม่เงียบสงบหรอก...เพราะมันมีแรงกระเพื่อมไปแล้ว” ธนัทก้มลงหยิบก้อนหินก่อนขว้างไป
“เห็นนั่นใช่มั้ย” ภาพก้อนหินตกลงน้ำ เห็นแรงกระเพื่อมสวยๆ
วีนาพยักหน้า “อื้อ”
“ถ้าหินก้อนนี้ตกลงไป…ต่อให้ทะเลสาบมันกว้างใหญ่แค่ไหน มันก็จะส่งแรงกระเพื่อมไปได้จนสุดขอบ พอมันหล่นลงไป มันก็เหมือนคุณกับผม...เราต่างตกลงไปในกันและกันแล้ว” ธนัทหันมามองวีนา