บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 14 หน้า 3
ถิงถิงเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเอกภพ
เอกภพหันมามอง ยิ้มยินดีวิ่งเข้าไปกอดถิงถิง "คิดถึงใจจะขาด..." ถิงถิงนิ่งเฉยไม่กอดตอบ แต่เอกภพยังดีใจจนไม่รู้สึก เอกภพดันถิงถิงออกห่าง "เราไปหาเสี่ยกำพลกันเลยมั้ย..."
"อย่าเพิ่งเลยค่ะ...ชั้นว่าเราคุยกันก่อนดีกว่า"
"มีอะไรรึเปล่า...ถิง" เอกภพมองถิงถิงอย่างแปลกใจ
"ชั้นมีเรื่องสำคัญจะบอกคุณ..."
"เรื่องสำคัญ...เรื่องอะไร...เรื่องเงินรึเปล่า...ถ้ามันมากนัก...ผมจะขอผ่อนกับเสี่ย...ให้ผมคุยกับเค้าเองแล้วกัน"
"ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ..." ถิงถิงส่ายหน้า
"แล้วเรื่องอะไร....มีอะไรสำคัญกว่าเรื่องเงินเป็นหนี้อีก..."
"มีค่ะ..."
เอกภพมองถิงถิงอย่างแปลกใจ สงสัยมากยิ่งขึ้น "เรื่องอะไร..."
ถิงถิงมองเอกภพนิ่ง ในใจอยากบอกเขาว่า “ครูเนื้อทองมาขอร้องให้ชั้นเลิกยุ่งกับคุณ”
“ถิงถิง..." เสียงเรียกของเอกภพ ทำให้ถิงถิงรู้สึกตัวอีกครั้ง ถิงถิงมองเอกภพ กะพริบตาถี่ๆ กับความคิดของตัวเอง "ว่าไงล่ะ...ถิง...มีเรื่องอะไร" เอกภพถามย้ำ
"ชั้นไม่อยากโกหกคุณ...อยากพูดความจริง"
"โธ่...ถิง...บอกผมมาซะทีเถอะ" เอกภพเอ่ยร้อนใจ
"จริงๆ แล้ว...ชั้น...ชั้นเป็นเมียน้อยเสี่ยกำพลค่ะ"
เอกภพยืนนิ่งแข็งไป เหมือนช็อก มือสองข้างที่จับแขนถิงถิงไว้ ปล่อยหลุดมือลงมาอย่างหมดแรง "ไม่จริง ใช่มั้ย...คุณหลอกผมใช่มั้ย"
"เรื่องจริงค่ะ...ชั้นไม่ได้โกหก...ไม่ได้หลอก"
“ผมไม่เชื่อ...เป็นไปไม่ได้"
"คุณเป็นผู้ชาย...คุณก็น่าจะรู้ว่า...เรื่องนี้มันเป็นไปได้ที่สุด...ไม่มีการลงทุนอะไรที่ไม่หวังผลตอบแทนหรอกค่ะ...คุณคิดว่าเสี่ยจะใช้หนี้ให้ชั้นแล้วเอาชั้นมาอยู่ด้วยโดยไม่มีอะไรกันงั้นเหรอคะ ลำพังค่าตัวร้องเพลงชั้นไม่พอใช้หนี้หรอกค่ะ ถ้าชั้นไม่ทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะลืมตาอ้าปากส่งเงินให้ที่บ้านได้ล่ะคะ"
"แล้วทำไมคุณไม่บอกผมตั้งแต่วันที่ผมมาหาคุณ...คุณยังรับปากกับผม...แค่ 3 วัน ทำไมมันเปลี่ยนไป แบบนี้...คุณพูดความจริงกับผมได้มั้ย” เอกภพมองถิงถิงอย่างเว้าวอน ขอร้อง
ถิงถิงพยายามกลั้นน้ำตา ความเจ็บปวดเอาไว้ กลืนความรู้สึกเจ็บช้ำแล้วพูดอย่างช้าๆ "นี่คือความจริงทั้งหมดค่ะ...วันนั้นที่ชั้นไม่ได้บอกคุณไป เพราะชั้นไม่คิดว่าคุณจะกลับมา จริงๆ แต่พอ คุณกลับมา...ชั้น...ชั้นก็ไม่ควรจะโกหก...ไม่ควรหลอกคุณ"