บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 2 หน้า 2
ถิงถิงเข็นรถมา มีศักดิ์เดินตามมาด้วย ถิงถิงหันไปมองศักดิ์
ศักดิ์ยิ้มนิดๆ "เฮีย...เดินไปเป็นเพื่อนนะ..."
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ...เฮีย...ชั้นกลับบ้านเองได้..."
"ไม่อยากให้เฮียไปบ้านเหรอ..."
"เปล่า...แต่ชั้นไม่อยากให้เฮียเสียเวลา เผื่อเฮียมีธุระ..."
ศักดิ์ขยับจะพูดแต่โทรศัพท์ดังขึ้น จึงหยิบ โทรศัพท์ออกมารับ"ฮัลโหล...เออ...เออ...ได้...เดี๋ยวไป...แค่นี้นะ...” ศักดิ์ตัดสายทิ้ง
ถิงถิงมองศักดิ์"ชั้นไปนะ...เฮียไปทำงานเถอะ ขอบใจเฮียมากเรื่องป๊า..." เธอเข็นรถแยกไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าเอกภพมองอยู่ไกลๆ
รถเข็นของถิงถิงเข็นเข้ามาจอดข้างบ้าน ถิงถิงหยิบถุงอาหารไก่จากใต้รถเข็นที่ซื้อมา เดินไปทางหลังบ้าน เอกภพแอบมองจากอีกด้านนึงแล้วเดินตามไปด้านหลัง ซึ่งเป็นเล้าไก่ หญิงสาวเดินไปที่รางใส่อาหารไก่ แล้วเทอาหารใส่ราง พร้อมกับร้องเพลงเถียนมีมี่ไปด้วย เอกภพแอบมองแล้วยิ้มนิดๆ ประทับใจในภาพ ที่เห็น
“เจ๊...เจ๊ถิงถิง..." เสียงเรียกของอาคังดังขึ้น
ถิงถิงหันไปมองทางต้นเสียง พร้อมๆ กับที่เอกภพหลบวูบไป อาคังเดินแกมวิ่งเข้ามา
ถิงถิงยิ้มให้ "กลับมาแล้วเหรอ...หิวมั้ย..."
"เจ๊...ม๊านอนอยู่ในบ้านอะ..."
ถิงถิงพยักหน้า "ใช่...เมื่อคืนม๊านอนไม่ค่อยหลับ...เจ๊ก็เลยให้ม๊ากลับมาพักก่อน..."
"อั๊วว่า เจ๊ไปดูม๊าก่อนดีกว่า..."
ถิงถิงมองอาคังอย่างแปลกใจ ก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปทางบ้าน อาคังตามถิงถิงไปติดๆ เอกภพออกมาจากที่หลบ มองตามไปอย่างสงสัย
ภายในบ้าน ถิงถิงเห็นเกลียวนอนอยู่ จึงยื่นมือมาอังที่หน้าผาก แล้วขมวดคิ้ว หันมาทางอาคัง "ตัวร้อนจี๋เลยอะ..."
"ทำไงดีอะ...เจ๊...พาไปหาหมอเหอะ"
ถิงถิงหันมามองเกลียวที่นอนอยู่ ก็พยักหน้า ทำท่าเห็นด้วย ถิงถิงเอ่ยเสียงอ่อนโยน “ม๊า...ม๊า...ไปหาหมอกันเถอะ..."
เกลียวค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ มองถิงถิง มองอาคัง เกลียวส่ายหน้าเสียงแหบๆ "ไม่ต้องหรอก...ไปซื้อยามาก็พอ..."
"อั๊วไปซื้อให้..." อาคังอาสา
"ไม่ต้อง...เจ๊ไปเอง...ลื้ออยู่เป็นเพื่อนม๊า...แล้วเอาการบ้านมาทำไปด้วย...จะได้ไม่เสียเวลา...เจ๊หุงข้าวไว้แล้ว" ถิงถิงพูดจบก็ลุกขึ้นไปหยิบเงินในกระป๋องแล้วรีบเดินไป อาคังมองเกลียวอย่างเป็นห่วง
"อั๊วเช็ดตัวให้นะ...ม๊า" อาคังลุกขึ้นเดินไปหลังบ้าน
เกลียวถึงแม้จะไม่สบาย แต่สีหน้าก็เต็มตื้น ในความรักของลูกทั้ง 2 ที่มีต่อเธอ