บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ พิษสวาท ตอนที่ 24 หน้า 4
อัคนี ทิพอาภา เชษฐานั่งอยู่ด้วยกันในสวนของโรงพยาบาล
“พี่อัค...ทิพ...ตอนที่ตกลงไปในแม่น้ำแล้วสลบไป ผมว่าผมฝัน...”
“ไม่ใช่ฝันหรอกเชษฐ์ ทิพว่าพวกเราได้ไปมาจริงๆ”
“นี่ทิพก็ฝันเหมือนผมเหรอ?”
“อย่างที่ทิพบอก เราทั้งสามคนได้ไปมาพร้อมกันไอ้เชษฐ์”
“หมายความว่าเราได้ไป.. เอ่อ นรก มาด้วยกันงั้นเหรอพี่?”
“ที่ๆ เชษฐ์ปฏิเสธว่ามันไม่มีอยู่จริงไงล่ะ”
เชษฐาอึ้งไป “แล้วคุณอุบลล่ะครับ?”
อัคนีเศร้า “เค้าไปแล้ว... ไปแล้วจริงๆ....”
เชษฐา ทิพอาภาสงสารอัคนี
“พี่อัคยังอยากผูกพันกับคุณอุบลอยู่อีกรึเปล่าครับ?”
อัคนีนิ่งอึ้งไป
อัคนีถวายสังฆทาน ทำบุญ กรวดน้ำ พระสวดจบ อัคนีก้มลงกราบ
“คนเราเมื่อเคยกระทำกรรมร่วมกัน... ไม่ว่าจะดีหรือเลว บ่วงกรรมย่อมยึดติดคนผู้นั้นไว้ด้วยกัน...แต่เมื่อปราศจากกรรมร่วมกันแล้ว ต่อให้อยากเจอแค่ไหน ก็ไม่มีทางได้เจอนะโยม”
อัคนีอึ้งๆ “แต่ผมเชื่อว่าผมกับเขาจะผูกพันกันตลอดไปครับหลวงพ่อ... เธอจะต้องคอยผมทุกชาติทุกภพ วิญญาณของเธอเป็นอิสระก็จริง แต่หัวใจของเธอจะอยู่กับผมตลอดไป...”
“แล้วโยมจะผูกวิญญาณของเขาไว้กับโยมได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้เขาได้ไปเสวยบุญของเขาแล้ว”
อัคนีคิดแล้วตัดสินใจจะทำอะไรบางอย่าง เงยหน้าขึ้น แล้วพนมมือกับหลวงพ่อ
อัคราและสมาชิกพรรคคนอื่นๆ ดูภาพการนับคะแนนที่จอโปรเจคเตอร์ในห้องประชุมลุ้นๆ ที่จอโปรเจคเตอร์ เป็นภาพการนับบัตรลงคะแนน เลือกตั้งพรรคการเมือง คะแนนของพรรค ไทธำรงค์มากกว่าพรรคอื่นๆ
เจ้าหน้าที่ขานคะแนนล้วงหีบบัตร “เบอร์ ๕” เจ้าหน้าที่ลงคะแนนขีดที่กระดาน
เจ้าหน้าที่ขานคะแนนล้วงหีบบัตร “เบอร์ ๒” เจ้าหน้าที่ลงคะแนนขีดที่กระดาน ช่อง พรรครักสยาม คะแนนไล่มากับพรรคไทธำรงค์
เจ้าหน้าที่ขานคะแนนล้วงหีบบัตร “เบอร์ ๕”เจ้าหน้าที่ลงคะแนนขีดที่กระดาน ช่องพรรคไทธำรงค์
อัคราและสมาชิกพรรคลุ้นๆ