รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9 หน้า 2
16 พฤษภาคม 2557 ( 11:32 )
1.9M
รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9
17 หน้า

กริชรีบดื่มน้ำเปล่าแก้วแรกจนหมด “ขอน้ำเปล่าอีกซักแก้วนะครับ”

“ค่ะ” วนิษาเดินไปรินน้ำให้  กริชมองตามไป ยิ้มใจเย็น แอบหยิบยาเสียสาวออกมา ระหว่างที่วนิษาเผลอ กริชก็เทยาลงไปในแก้วเก๊กฮวยอีกใบ 

“ไอ้กริช...” โจหน้าเหี้ยมขึ้นมาทันที 

 กริชจิบน้ำขิงจากแก้วของเขา แล้วทำหน้างงๆ

“ทำไมมีกลิ่นแปลกๆ”

“เหรอคะ”

“คุณวนิษาลองชิมแก้วของคุณดูสิครับ เป็นไงบ้างครับ”

โจรีบหยิบมือถือออกมา กดโทรออก วนิษายกแก้วกำลังจะจิบ แต่พอมือถือดังเธอก็ลุกเดินไปหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าถือที่อยู่ตรงโต๊ะใกล้ประตู  โจรีบกดปุ่มวางสาย วนิษาหยิบมือถือมาดูเห็นเป็นเบอร์โจ

“เอ๊ะ...มีอะไรรึเปล่านะ” วนิษากดโทรย้อนกลับไป หน้าจอมือถือโจมีสัญญาณแต่ไม่มีเสียง โจเก็บมือถือเข้ากระเป๋า  

ขณะที่กริชเดินไปหาวนิษา “ใครโทรมาเหรอครับ” 

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” วนิษาเดินกลับมาไม่คิดจะดื่มอีก โจโล่งอกขณะที่กริชชักหงุดหงิด

“คุณกริชเป็นอะไรรึเปล่าคะ”

กริชลุกขึ้น  “คุณวนิษาครับ  คุณรู้ตัวไหมครับว่าคุณเป็นคนสวย สวยเหลือเกิน แล้วคุณยังมีเสน่ห์อีกด้วย คุณทำให้ผมไม่เป็นตัวของตัวเองเลย”

กริชจับมือวนิษา วนิษารีบดึงมือกลับไป กริชตามไปจะจับมือวนิษา วนิษาจับมือกริชให้หยุดไว้

“คุณกริชคะ ... ฉันเห็นท่าทีแปลกๆของคุณตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว เรามาพูดกันตรงๆกันดีกว่านะคะ ฉันค่อนข้างจะหัวโบราณน่ะค่ะเรื่องความสัมพันธ์กับผู้ชาย ฉันอยากขอร้องคุณว่าอย่าคิดอะไรฟุ้งซ่านกับฉันเลยนะคะ กรุณาเปลี่ยนความคิดเพื่อที่เราจะได้เป็นเพื่อนกันต่อไปดีกว่า”

กริชอึ้งไปกุมมือเธอไว้ “อย่าปิดโอกาสผมอย่างนั้นสิครับ แค่ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมรักคุณ”

กริชทำท่าจะเข้าไปกอดวนิษา วนิษาขืนตัวไว้ โจที่แอบดูอยู่แทบทนไม่ได้ เกือบจะวิ่งออกไปห้าม

“หยุดค่ะ ... ถ้าคุณใช้กำลังกับฉัน ฉันจะสู้ สู้จนกว่าจะสู้ไม่ได้ หลังจากนั้นฉันจะแจ้งความ จะล้างแค้น จะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณสำนึกเสียใจ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่คุณเคยเห็นในละคร ฉันจะไม่รักผู้ชายที่ข่มขืนฉัน ไม่มีวันค่ะ”

กริชหยุดชะงัก มองหน้าวนิษา วนิษาสบตากริช นิ่ง เอาจริง กริชปล่อยมือ ยอมถอย “ตกลงครับ ผม...ผมขอโทษครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ตราบใดที่มันหยุดลงแค่นั้น ฉันก็ไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะ”  

โจโล่งอก “รอดตัวไปไอ้กริช ไม่งั้นป่านนี้แกเจ็บตัวไปแล้ว”


17 หน้า