บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 25 หน้า 5
เวลาต่อมา นาวินใส่เครื่องแต่งกายชุดภาคสนาม ทั้งเกราะ ทั้งซองปืน ถุงเท้ารองเท้าเดินออกมาสมทบพร้อมกับวิชิต บุญธรรม และบดินทร์ในชุดภาคสนามครบเครื่อง และยังมีซีลคนอื่นๆ อีก เป็นกลุ่มคนที่ดูทรงพลัง น่าเกรงขาม เตรียมพร้อมปฏิบัติการ
ที่รังไทเกอร์ภายนอกดูเงียบเชียบไม่มีความเคลื่อนไหว แต่ภายในกำลังมีการฉลองใหญ่ เสียงเพลงดัง กระหึ่ม พวกลูกน้องปลายแถวเมาได้ที่ เฮฮาลั่น เสี่ยซ้งเฮฮาอยู่บนโต๊ะที่ตั้งอยู่กลางงาน ถือถุงปุ๋ยใบใหญ่ ซึ่งภายในมีแบงก์พันอัดแน่น เสี่ยซ้งหยิบโยนโปรยหว่านกระจาย พวกลูกน้องเฮ เจ้านายโปรยทีก็เฮที แย่งกันหยิบเงิน
หลังจากที่ฉลองเฮฮาเสร็จสิ้น เหล่าลูกน้องส่วนใหญ่เมาหมดสภาพ ด้านมงคล ปรีชา และมาดนั่งอยู่ด้วยกัน ทั้งสามยังคนยังดูดีอยู่ ไม่มีใครเมา
"ทำไมพี่ไม่กินเหล้าเลยล่ะ" มาดถาม
"ไม่มีอารมณ์กิน...สงสารไอ้บอย" มงคลไม่มีแก่ใจ
"เหมือนกัน ฉันก็ไม่มีอารมณ์กิน" ปรีชาเห็นพ้อง
"แล้วแกล่ะ ฉันไม่เห็นแกกินเหล้าซักหยด" มงคลเอ่ยถามน้องชาย
"มันไม่ดีต่อสุขภาพ" มงคลกับปรีชาได้ยินแล้วตกใจ มองมาดแบบไม่อยากเชื่อ สายตา "ตอนฉันอยู่โรงพยาบาลที่บ้านนอกน่ะ เห็นคนป่วยเพราะกินเหล้า สภาพแย่มาก เห็นบ่อยๆ เข้าเลยไม่ อยากกิน"
ที่ห้องประชุม เสี่ยซ้งเดินเข้ามา เจอพละนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เสี่ยซ้งเดินเข้ามาตบบ่าพละ "ไงวะน้องชาย ดีใจด้วยนะ ได้เงินก้อนใหญ่ละ"
“ต้องขอบคุณพี่กับเสี่ยเธียรชัย เสี่ยเธียรชัยล่ะ"
"ไปทำธุระอะไรก็ไม่รู้" พละพยักหน้ารับรู้
เสี่ยซ้งนั่งคุยกับพละชิลๆ “ เสร็จงานได้ตังก์แล้วแกคิดจะทำไงต่อวะ กลับไปถิ่นเดิมหรืออยู่ด้วยกันที่นี่"
“งานเดิมมันไม่มีอะไร อยู่ที่นี่ยิ่งใหญ่กว่า"
"ฉันเห็นด้วย ฝีมือระดับแกไปตามทวงหนี้ยายแก่ เห็นแล้วเสียดาย มาทำงานใหญ่ด้วยกันนี่แหละดีแล้ว ...เพียงแต่งานใหญ่มันก็เสี่ยงกว่า"
"คนอย่างผมไม่เคยกลัวคำว่าเสี่ยง...ผมเตรียมพร้อมรับมือตลอดเวลา..." พละเอ่ยยังไม่ทันขาดคำ หน่วยจู่โจมก็โรยตัว จากด้านนอกบุกพังหน้าต่างเข้ามา