บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 14 หน้า 5
อิงขวัญชะงัก บ่น “ตกลงจะให้ฉันเป็นตัวอะไรกันแน่ เป็นแจ็คหรือสเมิร์ฟกันย่ะ ไม่น่าเป็นห่วงเล๊ย”
กวินทร์ชะงัก หันมองหน้าอิงขวัญแล้วทำตาหวานใส่ อิงขวัญรู้ว่าหลุดปากก็จะพูดแก้ตัว
“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ฉันหมายถึง... คนอื่นต่างหาก”
กวินทร์ชิงพูดก่อน น้ำเสียงจริงใจ “ขอบคุณนะ” ทั้งคู่มองหน้ากัน อึ้งๆ ประทับใจ
กวินทร์เขินๆก็รีบถามเรื่องอื่น “เอ่อแล้วคุณรู้ได้ไงว่าผมอยู่ที่นี่”
อิงขวัญคิ้วขมวด “ไม่รู้ดิ มีคนส่งข้อความมาบอกฉัน”
“ใคร?”
“ฉันก็ไม่รู้ อาจจะเป็นคนที่แอบเป็นห่วงคุณอยู่ก็ได้มั้ง”
คริสแอบมองกวินทร์กับอิงขวัญอยู่ พอเห็นกวินทร์มีคนดูแลอย่างอิงขวัญก็มองเศร้าๆ แล้วเดินออกไป
“นี่นายกะเวร” อิงขวัญสีหน้าไม่สบายใจ
“อะไร?”
“เรื่องที่โดนไล่ออกจากงาน...นายจะเอาไงต่อ?”
กวินทร์นิ่งไปนิด ก่อนแซวอิงขวัญร่าเริง “โอ้โห...นักข่าวสเมิร์ฟนี่ข่าวไวชะมัด รอผมเป็นนายกสมาคมนักข่าวก่อนนะ แล้วจะมอบถ้วยรางวัลนักข่าวจมูกดีเด่นแห่งชาติให้”
“นี่แกล้งเมาแล้วหลอกด่ารึป่าว?...จมูกดีนั่นมันหมาแล้ว” กวินทร์หัวเราะ
“ยังจะมาพูดเล่นอีกนะไอ้กะเวร ทำไมไม่บอกคุณเหมราชเค้าไป ว่าไม่รู้เรื่อง”
กวินทร์ซึมเลย “เค้าไม่ฟังหนิ เค้าฟังคนอื่นมากกว่าผม ให้ผมทำไงดีอ่ะ เจ้านายเค้าให้ออกผมก็ต้องออก” กวินทร์หัวเราะ อิงขวัญถอนใจ รู้ว่ากวินทร์กำลังกลบเกลื่อน “เฮ้อ...แล้วนายจะเอาไงกะชีวิตต่อ?”
กวินทร์ทำท่าตูนบอดี้สแลมร้องเพลง ‘แสงสุดท้าย’ เมาๆ “ตราบใดที่ฟ้ายังมีดวงดาวอยู่ตอนนี้ ฉันยังเดินก้าวต่อไป...” กวินทร์ พูดต่อ “ชีวิตมันต้องเดินหน้าต่อไป ทำไงได้ผมก็ต้องหางานทำใหม่สิ”
“นายจะไปทำงานที่ไหน?” กวินทร์ยิ้มแป้นเหมือนมีไอเดีย ก่อนหันไปตอบ “ยังไม่รู้เลย...”
“อ้าว...” หน้าอิงขวัญเป็นห่วง กวินทร์ยิ้มฉีกแก้มอิงขวัญสองข้างเบาๆให้ยิ้ม “ยิ้มหน่อย”
“ไม่ตลกนะ”
“โธ่อย่าซีเรียสสิ รู้มั้ยว่า...ชีวิตมันต้องตกต่ำบ้างถึงมีสีสัน เข้าใจมั้ยสเมิร์ฟน้อย” กวินทร์หัวเราะ แต่เจ็บ
อิงขวัญยิ้ม “เอ่อๆดีคิดบวกๆไว้ งั้นป่ะ กลับบ้านไปนอน ตกต่ำสักตื่น มีแรงค่อยคิดใหม่”
“ช่าย ... มันต้องแบบนี้”
“ชีวิตมันต้องตกต่ำบ้างถึงมีสีสัน” ทั้งคู่หัวเราะ ขวัญแบกกวินทร์เดินต่อไป กวินทร์แอบมองอิงขวัญรู้สึกดีด้วย