บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 8
บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 8
บทประพันธ์ ชมจันท์ / บทโทรทัศน์ กังสดาล
วันใหม่ บ้านไพศาล ไพศาลอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ จักรทำกาแฟมาเสิรฟ์ให้ มนปรียาที่เพิ่งตื่นในชุดนอนเดินเข้ามานั่ง จักรเทน้ำส้มให้ “มันนี่บอกเหมตามที่คุณป๋าสั่งแล้วนะคะ” ไพศาลวางหนังสือ
“สุดยอด” ไพศาลสะใจมาก “หลอกใช้ไอ้เหมราชนี่แหละ ฮ่าๆๆ “ไอ้ซาตานหมื่นล้าน” มันก็โง่เป็นนะ ฮ่าๆๆ”
“คุณลิมจะร่วมทุนกับสวนสนุก ทำไมต้องขัดขวางด้วย ในเมื่อคุณป๋าก็มีหุ้นในนั้น”
“หุ้นแค่ปลายขี้เล็บ จะเอาไปทำอะไรได้ แค่ให้ลูกสาวพ่อช้อปปิ้งยังไม่พอเลย ถ้าครั้งนั้นไม่พลาดป่านนี้ก็ไม่ต้องมานั่งเหนื่อยแบบนี้”
“คุณป๋าอยากจะทำอะไรกะสุขสยามนั่นก็ทำเถอะค่ะ แต่อย่าทำให้เหมเกลียดมันนี่ได้ไหมคะ เหมไม่รักมันนี่ยังพอทนได้ แต่มันนี่ทนไม่ได้ถ้าเค้าเกลียดมันนี่”
“มันนี่..นี่หลงมันขนาดนี้เลยเหรอ” มนปรียาไม่ตอบอะไร ไพศาลเหนื่อยใจ จักรมองมันนี่อย่างแอบรักแอบหึง
โรงแรมเหมราช เหมราชนั่งต่อหน้าลิมเปงเซียง ลิมเปงเซียงวางแก้วกาแฟลง
“จริงครับ ผมสนใจจะร่วมทุนกับสุขสยาม” เหมราชชักสีหน้าเล็กน้อย
“ผมเคยได้ยินมาว่าคุณก็สนใจที่ดินสวนสนุกนั่นอยู่เหมือนกัน” เหมราชยิ้มนิดๆไม่พูดอะไร
“คุณเหมคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ ถ้าผมจะร่วมทุนกับสุขสยาม ?” ลิมเปงเซียงถามลองเชิง
เหมราชยิ้ม “เจ้าของที่ดินเค้าไม่ชอบขี้หน้าผมสักเท่าไหร่ คงไม่ยอมขายให้ง่ายๆอยู่แล้ว”
“ความจริงผมก็ยังไม่ตอบตกลงคุณชมพูนิษฐ์เธอไปหรอกครับ ยังมี”เงื่อนไข”ที่เธอจะต้องทำให้ได้ซะก่อน”
เหมราช เลิกคิ้ว มองอยากรู้ แต่ไม่ถามให้เสียมารยาท
“เท่าที่ผมรู้มาสุขสยามมีปัญหาหลายอย่าง ไม่ใช่แค่ขาดสภาพคล่องเท่านั้นนี่ครับ”
เหมราชยิ้ม “คุณลิมนี่สุดยอดมาก จะมีสายข่าวในเมืองไทยที่รู้ลึกรู้จริง ว่าแต่ทำไมคุณถึงยังสนใจร่วมทุนกับสุขสยามอยู่ล่ะครับ” ลิมเปงเซียงยิ้มนึกถึงชิดชนก ลิมเปงเซียงหันมาตอบเหมราช
“ผมสนใจสุขสยามมั๊ย?? ก็ไม่เชิงนะ”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ผมคิดว่า” ลิมเปงเซียงตาวิบวับ “ผมน่าจะสนใจ “คนที่สุขสยาม” มากกว่า” ลิมเปงเซียงยิ้มตาเป็นประกาย ตรึ่ง !! เหมราชตาโต !