บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 6 หน้า 9
บ้านชลัช อรรณพกับชิดชนกเสียงดัง “หนูนิดหายไป”
“พวกเราวางแผนเข้าไปเสนอแผนร่วมทุน กับคุณลิมในงานเปิดตัวโครงการใหม่ของคุณเหมราชกันค่ะ”
ชิดชนกงง “เดี๋ยวๆนี่มันอะไรกัน นกงงไปหมดแล้ว ไหนหนูนิดบอกได้นักลงทุนแล้วไง” ทุกคนเงียบ
“นิดคงไม่อยากให้นกไม่สบายใจน่ะ”
“อีกแล้วเหรอ ?!” ชิดชนกถาม สองสาว “แล้วไงต่อ”
“ในงานเหมราชจัดรักษาความปลอดภัยเข้มงวด คงระวังนิดไว้เต็มที่”
“ก่อนเริ่มงานโบกับนิดปลอมตัวเป็นพนักงานโรงแรมแฝงตัวไปตามหาคุณลิม แต่เราแยกกัน จากนั้นนิดก็หายตัวไปค่ะ”
“เราทั้งตามหา โทรติดต่อ แต่ก็ติดต่อนิดไม่ได้ ขวัญว่านิดอาจจะถูกเหมราชจับตัวไปแน่ๆ”
ชิดชนกสีหน้าไม่ดี “ยัยนิด!!”
อรรณพไม่รอแล้ว “ป่ะนก ! ไปแจ้งความ” อิงขวัญ โบนิตาตกใจ
โบนิตารีบห้าม “ใจเย็นๆก่อนดีกว่าค่ะพี่หมอนพ โบว่าคนมีชื่อเสียงอย่างคุณเหมราชไม่กล้าทำอะไรให้เป็นเรื่องใหญ่หรอกค่ะ มันได้ไม่คุ้มเสีย”
“นั่นสิหมอ นกโทรหาคุณเหมดีกว่า คุยกันก่อน อาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้”
อรรณพครุ่นคิดสักครู่ “รีบโทรเลยนก” ชิดชนกหยิบมือถือมากด ทุกคนรอฟัง
ภายในห้องพัก เหมราชค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากชมพุนิษฐ์ ชมพูนิษฐ์อึ้งทำอะไรไม่ถูก เหมราชค่อยๆถอนริมฝีปากจากชมพูนิษฐ์เชื่องช้า 2 คนมองหน้ากัน “เธอเป็นคนเดียวที่ฉันจะทำแบบนี้ด้วย” ชมพูนิษฐ์อึ้ง
“เพราะอย่างเธอพูดดีๆมันไม่รู้เรื่อง”
“คนเลว” ชมพูนิษฐ์โกรธทั้งทุบตีเหมราชไม่หยุด เหมราชพยายามจับมือแต่ชมพูนิษฐ์ดิ้นๆ
แล้วทั้งคู่ก็ล้มลงไปนอนบนเตียง เหมราชอยู่บนตัวชมพูนิษฐ์ จับมือสองข้างเธอไว้
“‘คนดี’ ต้องอย่างไอ้ธามงั้นสิ”
“ใช่” เหมราชกำแขนชมพูนิษฐ์แน่น
“รู้บ้างมั๊ย ว่าทีมามีโอกาส อาละวาดอยู่ตรงนี้ได้น่ะเพราะใคร”
“เพราะคุณนั่นแหละ”
“ยัยเด็กโง่”
“ปล่อยฉันนะ” ชมพูนิษฐ์ดิ้นๆเหมราชไม่ยอมปล่อย รัตนาหอบเสื้อผ้ามาเห็นสภาพทั้งคู่ที่นอนบนเตียงด้วยกัน