บทละครโทรทัศน์ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 7 หน้า 5
หน้าบ้านเพลิน ชนัตกำลังเคาะประตูบ้านอยู่ มืออีกข้างก็เกาตัวเองไปด้วยอย่างทรมาน “เปิดประตู๊…. เปิ๊ดดดซี๊ดดดดอูยยยเปิดประตูให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้”
“ถอยไป!!!”
ชนัตชะงักกึก หันไปเห็นภาคินอยู่ข้างหลัง สีหน้ากำลังโมโหจัด“คุณจะเข้าบ้านเหรอ ไม่มีใครเปิดประตูให้เลย เข้าไม่ได้หรอก” ภาคินตัดสินใจถีบประตูอย่างแรง ประตูเปิดผลั๊วะ “เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!” หน้าชนัตเหวอสุดๆ ภาคินกำลังโมโหพรวดเข้าไปในบ้านทันที ชนัตตามไปติดๆ
ในห้องนอนสลิตา สลิตากำลังเลื่อยแม่กุญแจอยู่ ตกใจหันขวับมองไปทาเสียงดังที่ได้ยิน “นายชนัต ถ้าทำประตูพังล่ะน่าดู!” แล้วสลิตาก็เลื่อยแม่กุญแจสำเร็จ ตัวคล้องแม่กุญแจขาดออกจากกัน “เยสสสสส!” สลิตามองไดอารี่อย่างตื่นเต้น ที่กำลังจะรู้ความลับของภาคินแล้ว สลิตาใช้นิ้วเกลี่ยไดอารี่เพื่อดูว่าภาคินเขียนไว้เยอะแค่ไหน “เขียนเกือบหมดเล่มเลยแฮะ” สลิตาอ่านไดอารี่ของภาคิน ที่เขียนไว้อยู่กลางๆ เล่ม สลิตาสีหน้าเศร้าๆ อย่างสงสารภาคิน
“คืนนี้เป็นอีกคืนที่หลับตานอนพร้อมกับความสิ้นหวัง มันจะต้องเป็นอย่างนี้อีกกี่คืน กี่เดือน กี่ปี การรอคอยว่าทรมานแล้ว แต่การเฝ้ารอคอยคนที่รู้ทั้งรู้ว่าจะไม่กลับมาหาเรานั้น มันทรมานยิ่งกว่า…”
สลิตาเปิดไดอารี่ไปอีกแผ่น
“เมื่อก่อนเคยมีเธอในทุกลมหายใจ แต่ตอนนี้ทุกลมหายใจมีแต่ความอ้างว้าง ถึงหายใจ... ก็ไม่ต่างอะไรกับหมดลมหายใจ” สลิตาอึ้งๆ ไป…
“โอ้โห ขนาดนี้เลยเหรอ” สลิตามุ่งมั่น “ลิตาจะเป็นคนช่วยให้พี่กลับมามีความสุขอีกครั้งค่ะ”
พลันภาคินเปิดประตูพรวดเข้ามาในห้อง ชนัตตามติดเข้ามาอย่าง งงๆ สลิตาสะดุ้งเฮือก คาดไม่ถึงว่าภาคิน
จะโผล่เข้ามาแบบนี้ สลิตาช็อกสุดขีด “พี่ภาคิน…”
ภาคินแบมือออก มองสลิตาอย่างผิดหวังและเจ็บปวด “ขอไดอารี่ของผมคืนด้วย”
สลิตาช็อก คืนไดอารี่ “ลิตาขอโทษ...”
ภาคินมองสลิตาอย่างยากที่จะให้อภัยกับการกระทำของเธอ
ภาคินเดินถือไดอารี่กำลังจะออกจากบ้าน พยายามสะกดกลั้นความโกรธ สลิตากับชนัตเดินตามมา แล้วขวางหน้าไว้ สลิตารู้สึกผิดมาก ในขณะที่ชนัตตามมาอย่างอยากรู้
“ทำไมลิตาต้องแอบอ่านไดอารี่ของเค้า อยากรู้อะไรนักหนา”
“พี่ภาคิน ฟังลิตาก่อนนะคะ ที่ลิตาทำไปทั้งหมดก็เพราะ”
ภาคินโมโห “ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ผมผิดหวังในตัวคุณมาก สลิตา!!!”
เพลินกับถั่ว พรวดเข้ามา ตกใจที่เห็นประตูพังยับเยิน และอึ้งที่เห็นภาคินกำลังโกรธจัด
เพลินสงสัย “เสียงเอะอะมะเทิ่งอะไรกัน”
“อ้าวคุณภาคิน” ถั่วมองเห็นประตูพัง “เฮ้ยยย ประตูพังได้ยังไง”