บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 5 หน้า 2
สองสาวรีบเรียก ยืนโบกมืออยู่หยอยๆ “พี่คะ พี่” รถขับตรงออกไป พุ่งมาที่สองสาว สองสาวรีบหลบก่อน “ว้ายๆ”
รถของอรุณฤกษ์ ออกไปจากบ้านจนได้
“ยายบุ นี่เขาเป็นอะไรของเขา เขาจะขับรถชนเราสองคนอยู่แล้วนะนี่”
“พี่อรุณแอบรักยายรินมาตั้งแต่เด็ก พี่รานีนะพี่รานี แค่นี้ก็ดูไม่ออก”
“รักเลยหรือ พี่ก็นึกว่าเอ็นดูสงสารเฉยๆ รักเลยเนี่ยนะ” บุรณีพยักหน้า บรานีกังวล “แย่แล้ว แล้วเขาจะไปทำอะไรยายรินกับสามีไหมล่ะเนี่ย”
วันใหม่ พระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า รินนอนหลับ งัวเงีย เห็นศรัณย์ในชุดทำงานยืนมองอยู่ปลายเตียงรางเลือน รินสะดุ้งตื่นทันที เห็นเต็มตา “คุณเข้ามาได้ยังไง”
“อุปกรณ์งัดแงะนิดหน่อย ให้ตายเถอะ หล่อนคิดจริงๆหรือว่า กลอนแค่นั้น ฉันจะจัดการมันไม่ได้”
รินรีบเอาผ้าห่มมาปิด “คุณเข้ามานานเท่าไหร่แล้ว”
“วันนี้หล่อนตื่นสายกว่าปรกติ ฉันรู้คนเดียว ว่าหล่อนเหนื่อยจากงาน แต่คนในบ้านคนอื่น คงคิดไปไกลว่า หล่อนเหนื่อยเพราะอะไรกันแน่ “
รินหน้าแดง “ถ้ามาพูดอะไรบ้าๆแบบนี้ ก็ออกไปเลยนะ”
ศรัณย์ยิ่งขำ “เฮ้อ ภรรยาคนอื่น ต้องกราบสามีก่อนนอน แต่หล่อน ทำก้นกบฉันเกือบหัก ต่อไปนี้ ฉันจะไม่คิดแล้วว่าหล่อนแสนดีเรียบร้อย หล่อนน่ะ ยายผู้หญิงร้ายลึก!”
“ดี ระวังตัวไว้ให้มากๆเถอะ”
ศรัณย์ยิ้ม ขำริน ศรัณย์เดินมานั่งที่เตียงข้างตัวริน รินถดหนี ศรัณย์ขำ“อะไร ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ศรัณย์วางซองเงินไว้บนหมอนใกล้มือ แล้วถอยออกไปห่างๆ รินหยิบมาเปิดดู “เมื่อวานเงินเดือนออก ฉันเอามาให้”
“ทำไมเยอะอย่างนี้ล่ะคะ”
“เงินเดือนทั้งหมด”
“คุณไม่เก็บไว้ แล้วจะเอาที่ไหนกินใช้ล่ะ”
“มีแต่ค่าอาหารกลางวัน หล่อนก็จัดสรรให้นายเหนอไป เขาเป็นคนสั่งข้าวกลางวันให้ฉัน”
“ทำไมคะ ทำไมต้องทำแบบนี้”
“ไม่รู้สิ คุณพ่อทำแบบนี้กับคุณแม่ ฉันก็ทำตาม ฉันเห็นหล่อนใช้เงินส่วนตัวทำนั่นนี่ให้บ้านนี้มาตลอด ฉันไม่อยากให้พ่อแม่หล่อนเอาฉันไปนินทา ฉันเองไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงินเท่าไหร่ เอาไปเถอะ” ศรัณย์ออกไป
รินอึ้งมองซองเงินเดือน รู้สึกดีกับศรัณย์ อายเล็กๆ
คฤหาสน์ดวงสวาท นริศนั่งหน้าเศร้ารายงาน พ่อแม่ของดวงสวาท
มหินทร์ตกใจ “ลูกดวงหนีไปงั้นหรือ”
“ผมนึกว่าเธอจะกลับมาที่บ้าน ไม่มาหรือครับ”