บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 18 หน้า 3
“ผมวางไว้บนโต๊ะทำงานอาตรี”
ตรีประดับสีหน้ากระอักกระอ่วน ในที่สุดก็สารภาพ “อาไม่ได้อยู่บ้านนั้นแล้วล่ะฉัตร ก็เลยไม่เห็น”
“ทำไมครับ เกิดอะไรขึ้น?!”
ชิงฉัตรผลุนผลันลุกขึ้น “ผมจะไปเล่นงานยายพัดชา”
“ไม่มีประโยชน์หรอกฉัตร ยังไงเรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว”
ชิงฉัตรฮึดฮัด “ผมเคยบอกอาแล้วว่ายายนี่มันตัวร้าย อาก็ไม่เชื่อผม พัดชาจ้องอาพยสมานานแล้ว พอตอนนี้ท้องก็ได้โอกาสจับ ทั้งที่เป็นลูกอาพยสจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“หมายความว่ายังไง”
“ก็ผมกับพัดชา...” ชิงฉัตรไม่พูดต่อ สีหน้ามีความละอาย
ตรีประดับอึ้ง เพิ่งกระจ่างความจริง นึกถึงที่ชิงฉัตรเคยบอก
“หยุดนะฉัตร อย่ามาพูดอะไรน่ารังเกียจแบบนี้นะ”
“ผมพูดจริง เรามีอะไรกันแล้ว เขาเป็นเมียผม”
พัดชายิ่งร้องไห้โฮ ทรุดลงพื้น ตรีประดับสุดทน ตบหน้าชิงฉัตรดังฉาด
ตรีประดับรู้สึกผิดหวัง เมื่อรู้ว่าชิงฉัตรพูดเรื่องจริง “อาไม่คิดเลยว่าฉัตรจะเป็นผู้ชายอีกคนของพัดชาด้วย”
“เขาไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาครับอาตรี อาตรีไว้ใจคนมากเกินไป”
“โทษพัดชาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้หรอก อาโง่เอง ที่เป็นคนเปิดโอกาสเปิดทางให้ไฟราคะของทุกคนจุดขึ้นในบ้าน แต่มันก็ได้ทำให้วันนี้อาเห็นแล้วว่าสัญชาติญาณของผู้ชายที่อาคิดว่าซื่อสัตย์อย่าพยสนั้นเป็นยังไง และเด็กผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้าอาคนนี้ก็ข่มอารมณ์ความต้องการไม่ได้เช่นกัน”
“ผมขอโทษครับอาตรี”
ตรีประดับน้ำตาตกใน ไม่อยากจะเชื่อเรื่องวีรกรรมของพัดชา
ออฟฟิศพยส อรณากับบุพชาหยิบเช็คเงินเดือนจากพยสมาดู
พยสเหล่มอง ไม่อยากสนใจ “ถ้าในเช็คไม่ได้สะกดชื่อผิดก็เอาไปขึ้นเงินสิครับ จะรออะไรล่ะ”
“หมั่นไส้ ทีหลังถ้าไม่อยากให้มาเจอหน้าก็โอนมาให้สิยะ” บุพชาเปิดซองดู “ฉันควรจะได้มากกว่านี้ด้วยซ้ำนะ เพราะแกแพ้พนันฉัน ทำตัวเป็นผัวทีดีไม่ได้อย่างที่ปากพูด”
“จะเอาหรือไม่เอา ถ้าไม่พอใจก็เอาคืนมา” พยสแบมือขอ บุพชาค้อนแล้วรีบเก็บเช็คใส่กระเป๋า พยสยิ้มแค่นๆ แล้วหันไปหาอรณา “ยายอร ไอ้นิลมันเป็นยังไงบ้าง ได้เจอมันบ้างไหม”
อรณาส่ายหน้า “ไม่เจอกันเลยค่ะ ครั้งสุดท้ายเห็นว่าเดี๋ยวจะมาขนของย้ายออกไปเช่าห้องใหม่ ท่าทางจะรวยอู้ฟู่แล้วมั้ง ไม่รู้ไปทำงานอะไรมา”