บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 12 หน้า 3
ตี๋ใหญ่เศร้า เสียใจ คิดว่าตัวเค้าเองเป็นคนทำให้คนรอบข้างได้รับอันตราย แม้แต่หลิน คนที่อยากจะปกป้องดูแลไปตลอดชีวิตที่ยังเหลืออยู่ ก็ยังไม่สามารถปกป้องได้ ตี๋ใหญ่หยิบหนังสือมาอ่านบันทึกเสียงใส่ไว้ในเครื่องเล่นเทปคลาสเซ็ท“หลินครับ ...ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะได้ฟังเทปที่ผมอัดไว้หรือเปล่า .... ผมอยากบอกคุณเองตลอดชีวิตของผมที่ผ่านมา นับตั้งแต่วันที่พ่อกับแม่ของผมจากไป ผมก็ไม่มีใครอยู่ในโลกของอดีตมาตลอด ... จนวันที่ผมได้พบกับคุณ ผมถึงได้รู้ว่าจริงๆ”
บนดาดฟ้าเซฟเฮ้าส์บัญชา บัญชาบอกไซเรน “ทางสืบสวนกลางเตรียมหลักฐานพร้อมออกหมายจับท่านอัศวินแล้ว แต่ผมไม่แน่ใจว่าท่านอัศวินระแคะระคายเรื่องนี้รึเปล่า ช่วงนี้ผมอยากให้คุณเฝ้าสังเกตว่าท่านอัศวินไปไหน และบอกผมทันทีที่ถ้ามีการเคลื่อนไหวของท่านอัศวิน เพราะทางเราจะได้เข้าจับกุมพร้อมหลักฐาน... คราวนี้ต่อให้สายแข็งก็ช่วยไม่ได้แน่ๆ”“ครับ... แล้วไอ้ตี๋ใหญ่ล่ะ เอายังงัย”“เท่าที่ผมพยายามปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมด ผมสันนิษฐานว่าตี๋ใหญ่ หรือนายธาวินเนี่ย ก็น่าจะเป็นเหยื่อคนหนึ่งของการค้ายาเสพติดของอัศวิน ไม่ต่างจากครอบครัวคุณหรอกไซเรน...”“หมายความว่าไง คุณจะไม่จับมันหรือไง”“ไม่ใช่ แต่เค้าน่าจะรู้เรื่องการค้ายาของท่านอัศวินดี ผมว่าจะกันไว้เป็นพยาน”ไซเรนก้มหน้าส่ายหัว “พยาน ไอ้ฆาตกรนั่นนะจะเป็นพยาน แล้วที่มันทำลายชีวิตผมล่ะ”“คุณแน่ใจเหรอว่า เป็นเค้าจริงๆที่ทำลายชีวิตคุณ จับท่านอัศวินให้ได้ก่อนแล้วเราน่าจะได้ความจริงเรื่องตี๋ใหญ่” ไซเรนฉุนจะเดินออก “เออ.. อีกเรื่องนึง.. ผมขอปืนคืนด้วยครับ”“ทำไมหรือครับ กลัวผมจะเอาปืนไปฆ่าไอ้ตี๋ใหญ่ พยานคนสำคัญของคุณเหรอครับ...ไม่ต้องห่วงห่วงเลย ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ผมฆ่ามันแน่” ไซเรนยื่นปืนคืนไปที่จ่าแดง บัญชามองตามห่วงๆ
เซฟเฮ้าส์บัญชา พาสเวิร์ดแยกเอกสารส่งต่อให้จ่าแดงบ้าง น้ำผึ้งบ้าง ที่กระจกจะมีเอกสารคดีต่างๆ ติดอยู่ และกองเอกสารที่ถูกคัดแยกที่พื้น บัญชามองเอกสารที่กระจกพาสเวิร์ดงอแง “หิว หิวแล้ว กิน กินข้าวกัน ป่ะ ลุง กินข้าวกัน”น้ำผึ้งอ่อนใจ “รู้แล้ว รู้แล้ว ช้านิดช้าหน่อย กระเพาะจะทะลุเลยหรืองัย.. เอางัยดีจ่า ออกไปหาอะไรกินกันก่อนมั้ย เดี๋ยวกลับมาว่ากันต่อ”“ผมขอจัดเก็บเอกสารอีกซักพักครับหมวด ฝากหมวดพาไอ้เวิ่ดมันไปทานก่อนได้มั้ยครับ”“เอางั้นนะ... งั้นเดี๋ยวซื้อขาหมูมาฝากจ่านะ...” น้ำผึ้งหันไปทางพาสเวิร์ด “อ่าวว.. ไปสิ ให้ไว เค้าทำงานกันอยู่รีบๆ ไปรีบๆ กลับ”“กินไอติมด้วยนะ”