บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 12 หน้า 4

“ได้ๆ” น้ำผึ้งหันไปถามบัญชา “ผู้กองออกไปด้วยกันมั้ยคะ พักสายตาหน่อย”“อื่มมม ก็ดีเหมือนกันนะ” บัญชาหันไปบอกจ่าแดง “เดี๋ยวเรากลับมานะจ่า”บัญชา น้ำผึ้ง พาสเวิร์ด เดินออกไปจากห้อง

ไซเรนอยู่ในห้องกับจ่าแดงสองคน จ่าแดงชวนคุย “เป็นงัยบ้างไอ้หนู ถ้ามีโอกาสก็กลับไปเรียนตำรวจให้จบซะนะ ..พ่อเอ็งคงอยากเห็นเอ็งเป็นตำรวจเหมือนที่เค้าพยายามทำให้เอ็งเข้าเรียนโรงเรียน นายร้อยตำรวจได้”“ลุงครับ .. พ่อผมเป็นตำรวจที่ดีมั้ยครับ” เสียงไซเรนเศร้า “ทำไมผมได้ยินคนพูดถึงพ่อผม..”“... ฟังนะ ... ลุงก็ไม่รู้ว่าเอ็งไปได้ยินอะไรเกี่ยวกับพ่อมาบ้าง แต่เชื่อเหอะ ว่าทุกอย่างที่ไอ้ยุทธมันทำ เอ็งควรภูมิใจในตัวพ่อ... โดยไม่มีข้อแม้ เพราะที่ผ่านมาลุงเชื่อว่าสิ่งที่ไอ้ยุทธมันทำ มันทำทุกอย่างก็เพื่อลูก เพื่อครอบครัวทั้งนั้น”ไซเรนฟังแล้วซึมน้ำตาไหลเดินออกจากห้องไป

ที่วัด ไซเรนไปหาเนสไปไหว้ป้ายหินอ่อนพ่อแม่“มิลค์เป็นงัยบ้างดีขึ้นมั้ยวันนี้”“น่าจะดีขึ้นมากแล้วนะ ก่อนเราออกมาเห็นคุณอาอัศวินทำอาหารให้มิลค์”“อ๋ออ ดีแล้ว ไซเรนอยู่จะอยู่บ้านมิลค์อีกนานมั้ย เราว่าปิดเทอมใหญ่นี้เรา จะกลับบ้านต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย”“อ้าว เหรอๆ เราไม่รู้เลยว่าปิดเทอมแล้ว เราว่าเราจะย้ายออกเร็วๆ นี้แหล่ะ .. ว่าแต่เนสจะไปเมื่อไหร่”“ถ้าไซเรนไปกับเรา เดี๋ยวเรารอไปพร้อมกันได้นะ”ไซเรนหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาดูรูปครอบครัว ไซเรนเสียงเศร้าหม่น “คิดถึงตัวเล็กจัง จะได้อยู่ใกล้ๆ แม่รึเปล่า พ่อทำอะไรอยู่นะป่านนี้ เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้วเนส”“ไซเรน” เนสเสียงดุ “โลกใบนี้มันก็ไม่มีอะไรยุติธรรมหรอกนะ ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่ เราก็คงต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้มีคุณค่ามากที่สุด… ฝันของไซเรน ฝันของครอบครัวไซเรน เธอทิ้งมันไปหมดแล้วหรอ เชื่อเราสิว่า พ่อและแม่ของเธอยังคงรอความสำเร็จของเธออยู่นะ”“ตอนนี้สิ่งเดียวที่เราอยากทำมากที่สุด คือฆ่าตี๋ใหญ่เพื่อล้างแค้นให้ครอบครัวเราให้ได้”“เธอจะสบายใจใช่มั้ย ถ้าได้ฆ่าเค้า … ทำไมไม่ปล่อยให้ทุกคนรับผิดชอบ ชะตากรรมของเค้าเองล่ะ …ไม่ควรเป็นเธอนะไซเรน ปล่อยวางเถอะนะ เราขอร้อง”ไซเรนเหม่อลอยนิ่งเงียบไม่ตอบ

อัศวินมาที่เซฟเฮ้าส์บัญชา ตั้งใจจะมาทำลายหลักฐาน รวมถึงฆ่าจ่าแดงที่รู้เรื่องมากไปจ่าแดงนั่งเล่นแท็ปเล็ตอยู่ เงยหน้าขึ้นมาเจอฮัศวิน จ่าแดงตกใจที่เห็นอัศวิน “สวัสดีครับท่าน... ไปไงมางัยครับ มาถึงที่นี่ได้”