บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 3 หน้า 9
“อย่าเพิ่งถามได้ไหมจ๊ะเมียจ๋า...ผัวเหนื่อยเหลือเกิน ปลอบผัวหน่อยน้า...”
สัญญาโอบวรานุช จะหาเศษหาเลยกับเธอ วรานุชอึ้งๆงงๆท่าทีของอนวัชอยู่ แต่ทันใดนั้นสัญญาเหลือบไปเห็นรัชนียืนอยู่ตรงหน้าจังๆ สัญญาในร่างอนวัชสะดุ้งโหยงผละจากวรานุช “ฮึ่ยยย!!”
“หือ?? นี่เธอเห็นชั้นด้วยเหรอ??”
สัญญาในร่างอนวัชรีบทำเป็นไม่ได้ยิน หันไปหาวรานุชพยายามเลี่ยงหลบรัชนี “เอ่อ...ผัวเหนื่อย ขอไปนอนก่อนนะจ๊ะ” สัญญารีบเผ่นเข้าบ้านไปทันที
“วัชคะ! วัช!” วรานุชเดินตามไปพร้อมกับเพ็ญเข้าบ้านไป ทิ้งให้รัชนียืนงงๆอยู่คนเดียว
“ทำไมผัวยัยชืดพูดเหมือนเห็นเราเลย แล้วทำไมมันไม่กลัว... แปลก แต่ที่แปลกกว่าก็คือ ผัวฉันมันหายไปไหน ไอ้สัญญา!”
สัญญาพาร่างอนวัชเข้ามาในห้อง คิดเรื่องที่รัชนีออกมาจากรูปแล้ว และคิดเรื่องที่สิงร่างอนวัชแล้วรัชนีมองไม่เห็น
“นี่แสดงว่า ถ้าเราสิงร่างไอ้จืด แล้วเมียจ๋าจะไม่เห็นเราสินะ ห๊ะๆๆ”
วรานุชเดินตามอนวัชเข้ามา และมานั่งข้างๆ ถามด้วยความเป็นห่วง “วัช วัชไปไหนมา แล้วทำไมกลับมาสภาพนี้ เกิดอะไรขึ้นวัชก็เล่าให้นุชฟังสิ ไม่ใช่จะมาเดินหนีกันแบบนี้ นุชเป็นห่วงนะ รู้ไหม?”
สัญญามองหน้าวรานุช แล้วจึงเด้งออกจากร่างอนวัช “จัดการเอาแล้วนะจืด” พูดปุ๊บสัญญาก็หายแว๊บไปทันที
อนวัชเริ่มรู้สึกตัวมองรอบๆ เห็นว่าตนเองมาอยู่ที่ห้องนอน อนวัชงงหันไปมองวรานุช “นุช...โอ๊ย!!! ทำไมผมเจ็บเบ้าตาอย่างนี้”
วรานุชลากอนวัชมาที่โต๊ะเครื่องแป้ง “ไม่เจ็บได้ยังไงค่ะ หน้าเยินขนาดนี้”
อนวัชมองสภาพของตัวเองในกระจกแล้วงงไปหมด “นี่ผมไปโดนอะไรมา?”
“นุชต่างหากต้องถามว่าวัชว่าไปโดนอะไรมา อยู่ๆวัชก็ขับรถออกจากบ้านไปเลย ไม่บอกนุชซักคำว่าจะไปไหน ตกลงวัชไปไหนมาคะ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“ผมไม่รู้...ผมจำได้ว่าช่วยนุชล้างจานอยู่ดีๆ มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อกี้นี้...”
วรานุชฟังแล้วไม่อยากเชื่อ แต่มองหน้าอนวัชที่สับสนจริงๆแล้วก็เริ่มเป็นห่วง “วัชคะ...วัชไม่สบายรึเปล่า หรือว่าไปล้มหัวกระแทกพื้น ถึงได้จำอะไรไม่ได้ขนาดนี้”
“ผม...ผมก็จำไม่ได้เหมือนกัน....”
วรานุชได้แต่ถอนใจไม่รู้จะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น มองอนวัชเป็นห่วง ส่วนอนวัชเองรู้สึกกลุ้ม ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา