รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 9 หน้า 10

บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 9 หน้า 10
24 เมษายน 2558 ( 22:02 )
226.7K
สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 9
13 หน้า

อ๋อมแอ๋มตบเจนนี่ป้าบ “เลิกมโนได้แล้ว...แกนี่ไร้ประโยชน์จริงๆ” 

เจนนี่เซ็ง แต่ยังอยากรู้อยากเห็นอ่านไดอารี่ต่อ “26 พฤษภาคม 2499 ความเจ้าชู้ของคุณทำให้ชั้นต้องซ่อนของล้ำค่า...”

อ๋อมแอ๋มที่งุ่นง่านอยู่ได้ยินที่เจนนี่อ่านก็รีบโถมเข้ามาอ่านด้วยทันที สองสาวตาโต

 

ปี 2499 รัชนีแต่งตัวสวยนั่งเขียนไดอารี่อยู่ในห้องนอน แววตาสะใจ

“น่าแปลก ที่ชั้นต้องซ่อนสมบัติจากผัวตัวเอง...แต่ก็ดีกว่าให้คุณแอบเอาเครื่องเพชรของชั้นไปปรนเปรอพวกผู้หญิงหน้าด้าน... ถึงคุณจะไม่เคยยอมรับว่าคุณเจ้าชู้ แต่ชั้นก็ไม่ได้โง่ ชั้นหวังว่าคุณจะกลับตัวและเห็นคุณค่าของชั้นซักวันนึง....”

รัชนีนั่งอยู่ในห้องลึกลับที่นึง ในห้องนั้นเห็นหีบไม้โบราณสวยงามหลายใบเปิดอยู่  

“แต่สำหรับเรื่องสมบัติของชั้น ชั้นคงเสี่ยงไม่ได้...ทุกชิ้นจะถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัยที่นี่” 

รัชนีหยิบเครื่องเพชรและทองมากมายของตน วางเรียงในหีบอย่างบรรจง รัชนีมองไปในหีบแต่ละใบ รู้สึกอุ่นใจเพชรทองเครื่องประดับมากมายอยู่ในหีบหลายใบมูลค่ามหาศาล 

 

อ๋อมแอ๋มเจนนี่อ่านจบก็หันมองหน้ากัน 

“มีสมบัติของคุณรัชนีซ่อนอยู่ในบ้านนี้จริงๆด้วยแก....ว่าแต่ที่ไหนล่ะ?”

อ๋อมแอ๋มคิดๆ ต้องหาให้เจอให้ได้ 

 

เพ็ญค่อยๆงัวเงียฟื้นขึ้นมา เห็นว่าดึกแล้วก็ตกใจ รีบเขย่าปลุกเริง “ไอ้เริง! ตื่น!” 

เริงงัวเงียตื่นมา เปะปะจะกอดเพ็ญ แต่โดนเพ็ญตบป้าปเริงตาสว่างทันที “อ้าว! ทำไมเรามานอนอยู่นี่?”

“เราถูกวางยาน่ะสิ” เพ็ญคิดได้รีบล้วงกระเป๋า “แย่แล้วไอ้เริง กุญแจหาย!”

เริงตกใจ  

 

เพ็ญกับเริงยืนอยู่หน้าห้องเก็บของ มองกุญแจที่คล้องอยู่งงๆ ปนโล่งใจ

“ดีนะที่ไม่มีใครเข้าไป!”

“จะโล่งใจทำไม ถ้ายังหากุญแจไม่เจอก็ยังไว้ใจไม่ได้! ชั้นว่านังเมียน้อยสองคนนั่นต้องเอาไปแน่! ไป! ไปลุยกัน!” 

“ฮึ่ยยย!! จะลุยทำไมให้เปลืองแรง ดูทรงแล้ว สองคนนั้นอาจจะไม่ได้เข้าไป พรุ่งนี้เราก็ทุบแม่กุญแจเก่าแล้วไปซื้อกุญแจใหม่มาล็อคไว้ก็หมดเรื่อง!”  

“จริงของแก หน้าด้านอย่างพวกมันไปทวงก็ไม่มีทางคืนให้หรอก พรุ่งนี้เราต้องรีบเปลี่ยนกุญแจ”

 

อนวัชค่อยๆได้สติฟื้นมารู้สึกเจ็บแผลระบมไปหมด เอื้อมจะหยิบแก้วน้ำหัวเตียง ทันใดนั้นสัญญาแว้บมาหยิบยื่นให้ อนวัชชะงัก “หนูนุชกลับไปแล้ว พี่จะดูแลจืดเอง...” 


13 หน้า